هوش مصنوعی: ای پروردگار، من می‌دانم که دوستدارانت به سبب نور خرد تو به مانند ستارگان درخشان می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که بندگان تو دربار تو را به رسمیت بشناسند و در آنجا معصومانه بایستند، در آن زمان مانند ساکنان آسمان‌ها خواهند شد و سعادت و مقام بلند خواهند یافت.

هوش مصنوعی: من به خانهٔ تو رفتم و امیدوارم که شاید با خوش شانسی و بخت خوبت، شادی و خوشحالی به سراغم بیاید.

هوش مصنوعی: چهار رفیق دور هم نشسته‌اند، که شامل محبوب و زیبایی است. بدان که تا زمانی که در حال نوشیدن شراب سرخ هستند، سرگرم می‌شوند.

هوش مصنوعی: شرابی که می‌نوشند به دستشان نرسیده، از این رو می‌ترسم که ممکن است شاهدان ناگهان جای خود را عوض کنند.

هوش مصنوعی: وقتی بنده به کام خود، دو جام پر از شراب را از ساقی دریافت کند، همان لحظه هر سه یا چهار پای او نیز خوشحال و شاداب می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر تو آنها را به اندازه‌ی ارزش و محبت خودت در نظر بگیری، حتی اگر در دست شیشه‌ای شراب باشند، همواره بندگان و همراهان تو خواهند بود، تا زمانی که شراب تاثیر خود را بگذارد.