هوش مصنوعی: بخاطر دوری تو، جانم به شدت در حال رنج کشیدن است؛ پس لطفی کن و رحم کن، زیرا در نهایت، این وضعیت نمی‌تواند ادامه پیدا کند.

هوش مصنوعی: روزم از شدت غم به پایان می‌رسد، چه فایده‌ای دارد که بگویی چه حیله‌ای بکنم؟ این همه زحمت تا شب چه نتایجی به بار می‌آورد؟

هوش مصنوعی: چهره‌ی تیره و غم‌انگیز من همچون تابش خورشید در روز پایانی است؛ یعنی در آخرین لحظه، نوری نمادین به یادگار باید باقی بماند.

هوش مصنوعی: با روی آوردن به زندگی جدید و ترک وطن، غم و اندوه من به قدری شدید شد که انگار از عمق وجودم فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: من در غم تو سال‌ها وقت خود را تلف کردم، اما چه فایده دارد وقتی که زمان هیچگاه نمی‌ایستد.

هوش مصنوعی: در این شب‌ها، قلبم به زبان عشق حرف می‌زد و بیان می‌کرد که از پیوستن به تو چه بگویم، که هیچ کلمه‌ای برای توصیف آن ندارم.

هوش مصنوعی: او هنوز نتوانسته است کلمه‌ی جدایی را بر زبان بیاورد، اما به وضوح احساس آن را نشان می‌دهد.