امیر معزی » غزلیات » شمارهٔ ۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آه ازین کودکان مشکین موی</p></div>
<div class="m2"><p>آه ازین دلبران زیباروی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رخ ایشان چو لاله بر سر کوه</p></div>
<div class="m2"><p>قد ایشان چو سرو بر لب جوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>عالم از رنگ و بویشان چو نگار</p></div>
<div class="m2"><p>چون گل و چون ‌سمن به ‌روی و به ‌بوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گاه تن را جدا کنند از جان</p></div>
<div class="m2"><p>گاه زن را جدا کنند از شوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>زلف ایشان به‌سان چوگان است</p></div>
<div class="m2"><p>دل مسکین من چو گردان گوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>چون من مستمند مسکین دل</p></div>
<div class="m2"><p>هر یکی را هزار بر سر کوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>گرچه در عشقشان چو موی شدم</p></div>
<div class="m2"><p>در غزلشان همی شکافم موی</p></div></div>

کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری به اهتمام محمدرضا قنبری - امیر معزی نیشابوری - تصویر ۷۸۷

آه ازین کودکان مشکین موی
آه ازین دلبران زیباروی
رخ ایشان چو لاله بر سر کوه
قد ایشان چو سرو بر لب جوی
عالم از رنگ و بویشان چو نگار
چون گل و چون  سمن به  روی و به  بوی
گاه تن را جدا کنند از جان
گاه زن را جدا کنند از شوی
زلف ایشان به سان چوگان است
دل مسکین من چو گردان گوی
چون من مستمند مسکین دل
هر یکی را هزار بر سر کوی
گرچه در عشقشان چو موی شدم
در غزلشان همی شکافم موی

شمارهٔ ۶۰

شمارهٔ ۶۱

آه ازین کودکان مشکین موی

آه ازین دلبران زیباروی

رخ ایشان چو لاله بر سر کوه

قد ایشان چو سرو بر لب جوی

عالم از رنگ و بویشان چو نگار

چون گل و چون ‌سمن به ‌روی و به ‌بوی

گاه تن را جدا کنند از جان

گاه زن را جدا کنند از شوی

زلف ایشان به‌سان چوگان است

دل مسکین من چو گردان گوی

هر یکی را هزار بر سر کوی

گرچه در عشقشان چو موی شدم

در غزلشان همی شکافم موی

شمارهٔ ۶۱

اطلاعات

حاشیه ها