هوش مصنوعی: ای وای بر این کودکان با موهای تیره و ابروان مشکین، ای وای بر این دلبران زیبا و جذاب.

هوش مصنوعی: صورت آن‌ها مانند گل لاله بر قله کوه، و قامتشان همچون سرو در کنار جوی آب است.

هوش مصنوعی: نقش و رنگ و عطر آن‌ها مانند تصویر زیبا و گل و سمن است که در چهره و بویشان حس می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات روح از بدن جدا می‌شود و گاهی هم زن از همسرش جدا می‌گردد.

هوش مصنوعی: زلف او مانند چوب چوگان است و دل بیچاره‌ام همچون گوی در حال گردش به دور آن می‌چرخد.

هوش مصنوعی: چون من نیازمند و بی‌پناه هستم، دل هر یک از آن‌ها گویای هزار درد و غم بر سر کوی است.

هوش مصنوعی: اگرچه در عشق آنها مثل مویی نازک و شکننده شدم، اما در شعرشان همچنان می‌توانم به زیبایی و قاطعیت بیان کنم.