هوش مصنوعی: ای زلف دلبر من، گاهی همچون وعده‌های او محکم و استوار، و گاهی مانند پشتی که به من تکیه می‌کند، نرم و شکننده هستی.

هوش مصنوعی: در هر زمان نوعی زیبایی و جذابیت متفاوتی وجود دارد؛ گاهی انسانی با پوشش قرمزی به نظر می‌آید، گاهی با گلی تازه در زینت، یا با زره‌ای از رنگ سبز و درخشان، و در مواقعی دیگر مانند گردنبندی از گل نسترن می‌درخشد.

هوش مصنوعی: گاهی خوشه‌ای شبیه خوشه‌های انگور دیده می‌شود، گاهی به گره‌هایی شبیه به گره‌های معصیت، گاهی پرده‌ای مانند پرده‌های قمر، و گاهی حلقه‌ای مانند حلقه‌های گل می‌توان دید.

هوش مصنوعی: زمانی که نظر و اندیشه افرادی که درک درستی ندارند، پیچیده و پر از اشتباه است، مانند راهی می‌شود که افرادی با نیت‌های بد آن را با رنگ و زرق و برق قشنگ کرده‌اند.

هوش مصنوعی: انگار دلیلی برای غم دارم که بر جان و دلم تاثیر منفی گذاشته، گویی قضا و قدر بدی زندگی مرد و زن را دچار آشوب کرده است.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف چیزی شگفت‌انگیز و بی‌نظیر می‌پردازد که مانند معجزه‌ای است که تعجب برانگیز و نادر است. این چیز به گونه‌ای با ارزش و مهم است که مانند یک زنجیره گره‌خورده‌ای است که می‌تواند همه چیز را به هم متصل کند، یا مانند شکستن دایره‌ای که محدودیت‌ها را از بین می‌برد و به آزادی و امکانات جدید دست می‌یابیم.

هوش مصنوعی: نور فرشتگان در زیر دامن توست، پس به خاطر تاریکی‌ات چرا مانند جان اهریمن هستی؟

هوش مصنوعی: بیت به این معناست که با استفاده از مشک و مواد خوب، بر روی یک سطح صاف و خالی، لکه‌ای زیبا و هنری می‌زنند که نمایانگر ذوق و هنر شخص است. این کار نشان‌دهنده‌ی ظرافت و خلاقیت فرد در خلق آثار هنری و استفاده از مواد با کیفیت است.

هوش مصنوعی: کفش او مانند ابر است که سخی و بخشنده است، و دل او همچون دریاست که پر از ثروت و غنا می‌باشد.

هوش مصنوعی: همسرش یک موجود زیبا و نیکو است و حتی اگر خورشید به او تابش کند، زیبایی‌اش باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: ای اندیشه‌ی نورانی او، با عقل پیوسته‌اش؛ این عقل کامل او همراه با فضیلت‌هاست.

هوش مصنوعی: ای شاعر که همواره او را به خوبی می ستایید، بدان که به خاطر الطاف او همیشه در دست او و متعلق به او هستی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ویژگی‌های او به اندازه‌ای شیرین و دلپذیر است که هر کس در وصفش سخن می‌گوید، سخنانش به خوبی و زیبایی شکر و عطرش به خوشبویی عنبر می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای دشمنی که در دل‌ات کینه‌ایی به شدت می‌سوزد، همچون مرغی که در آتش می‌سوزد و در تلاطم حوادث گرفتار است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی در حالت تأمل و تفکر است. او با دقت به زمان و سرنوشت خود نگاه می‌کند، در حالی که به نشانه‌هایی از زندگی و دنیا نیز توجه دارد. او همچنین در حال حرکت و گام‌برداری است و دستانش به چیزهایی که نشان‌دهنده‌ی فکری عمیق‌اند، می‌رسد. در کل، این توصیف حالتی از آگاهی و توجه به جزئیات زندگی را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای ماه، گاهی بر زیبایی‌ات افزوده می‌شود، اما همیشه با دو ویژگی خاص در کار خود باقی می‌مانی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در محفل او، نشانی از آراستگی و نظم وجود دارد؛ همان‌طور که در میهمانی‌ها، وسیله‌هایی مانند خلال دندان و لگن به چشم می‌خورد. این اشاره به فضایی دارد که در آن توجه به جزئیات و زیبایی‌ها مهم است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف هنری و زیبایی یک قلم یا ابزار نگارش اشاره دارد که مانند صدفی پر از گوهرهای باارزش و جالب توجه است. این تصویرسازی نشان‌دهنده‌ی دقت و ظرافت در آثار هنری است که به وسیله‌ی این قلم خلق می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا مقصود آن است که کوچکترین موجودات، مانند پروانه و یا یک پیمانه، می‌توانند نشانه‌های بزرگ و هنرهای عمیق باشند. این مفهوم به ما یادآوری می‌کند که حتی چیزهای جزئی و کوچک نیز ارزش و زیبایی خاص خود را دارند و می‌توانند به درک عمیق‌تر از جهان و هنر کمک کنند. همچنین، اشاره به این دارد که زیبایی و دانش می‌تواند از هر طرف و از هر چیزی منبع بگیرد و در حقیقت، هر موجودی سرمایه‌ای از عقل و هنر است.

هوش مصنوعی: خزانه‌ای از ثروت و قدرت در وجود تو نهفته است، هرچند در ظاهر ممکن است احساس ضعف کنی. همچنین، ارزش و عظمت تو از خودت سرچشمه می‌گیرد، حتی اگر بدن تو ضعیف به نظر برسد.

هوش مصنوعی: در سرزمین و حکومت و مذهب، تو نماد راستگویی و صداقت هستی، تا اینکه در راستگویی و صداقت خود، پادشاه و سرور زمانهٔ خود باشی.

هوش مصنوعی: ای کسی که به دلیل تلاش و کوشش، به موفقیت دست یافته‌ای، و ای داوری که با قلم خود عدالت را به خانه آورده‌ای.

هوش مصنوعی: در جایی که generosity و بخشندگی وجود دارد، مانند موجودی است که معنای واقعی زندگی را به نمایش می‌گذارد. و در جایی که فضیلت و خوبی وجود دارد، مانند شمشیری است که قدرت و توانایی را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: در میان جامعه نبوی، وجود نورانی و روشنی است که مانند بینایی در چشم‌ها می‌درخشد. همچنین، در حکومت و مدنیت، مانند روحی است که در بدن زندگی‌بخش و طاقت‌فرسا به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که در مواقع سختی و ظلم، انسان به لطف و مهربانی دیگران نیاز دارد. در واقع، شخصی که مورد ظلم واقع شده، به کمک و حمایت فردی سخاوتمند و دل‌رحم نیازمند است تا از غم و اندوهش کاسته شود و به آرامش برسد.

هوش مصنوعی: دلیل و برهان من، اساس بخشایش و سود است، که بنیاد رفتار ارزشمند و نیک را فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: من در جمع شاعران، استاد و قابل احترام هستم، اما تو در جمع بزرگان و مقامات، همچون خورشید در بین ستاره‌ها می‌درخشی.

هوش مصنوعی: من در زیبایی‌ها و ویژگی‌های تو می‌دانم که شیدا و عاشق توام و تو هم می‌دانی که شعرهای من چقدر تو را مجذوب کرده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آفتاب بر آسمان نمی‌تابد، آرزو دارم تو هم قدمی جز بر زمین نگذاری.

هوش مصنوعی: به مدت صد سال از خوشی‌ها بهره‌مند باشی، در حالی که دنیا را از بخل و تنگ‌نظری خالی کنی. شادی و نشاط را به دیگران ببخشی و به ظلم و ستم پایان دهی.

هوش مصنوعی: گاهی با شراب و حضور یار معشوق لذت می‌برم و گاهی هم با بازی و سر و کله زدن با دلبرم شاد و خوشحالم.

هوش مصنوعی: امید دارم که لحظه‌ای به دیدار من تمایل پیدا کنی، همان‌طور که وقتی بر چهره معشوقی می‌نگری پس از من نیز الهام بگیری.

هوش مصنوعی: گفتم که تو باید ستایش و تمجیدت را با وزن شعر عربی بسنجی و درست به اندازه آن تقطیع کنی، ولی این کار را به این شیوه انجام نده.

هوش مصنوعی: عشق به من آسیب زده است و از آن روزی که در بهارش افتادم، بدنم به شدت رنج می‌کشد.