مصرع دوم بیت 5 به شکل «یکی ز درد و دریغ ویکی زیاد محن» نا مفهوم است. به استناد نسخه خطی مجلس به شماره ثبت 76431، این مصرع عبارت است از «یکی ز دردِ دریغ و یکی ز بار محن» که معنای کاملا روشنی دارد.

درخور یادآوری است که در یک نسخه خطی (به شماره ثبت 13642) و نیز نسخه تصحیح شدۀ علیرضا شعبانلو (انتشارات آزما، تهران 1389)، به جای «بارِ محن»، ترکیب «بادِ محن» را می‌بینیم که البته مفهوم روشنی ندارد.

نسخه خطی مورد استناد (به شماره ثبت 76431) و وجود موارد زیر، درستی «بارِ محن» را تایید می‌کنند.

1- گذشته از رواج «بار محنت» در سراسر ایرانِ فرهنگی، این اصطلاح روشن، 48 بار در متونِ به ثبت رسیدۀ گنجور به کار رفته است.

2-به کار برده شدن اصطلاح «بارِ محن»، از سوی سه تن دیگر از سخنوران به ترتیب،

2-1-«سپهر بارِ محن‌ جاودانه برگیرد/از آن‌ کسی‌ که به خدمت بر تو یابد بار» (بیت 28، قصیده 208 امیرمعزی)

2-2-«مده از عشق آخور، هم چو خر، تن زیر بار اندر/که بس بار محن آخر درین دار محن بینی» (بیت 29، قصاید و قطعات، شماره 37 قائم مقام فراهانی)

2-3-«قامتم خم گشته از بار محن/از غم بی‌دستی عباس من» (بیت 23، الروایات و المصائب، شماره 35 صامت بروجری)

*بهره‌گیری از نگرش سیستمی، یعنی افزایش توانایی در کار پژوهشی و بازخوانی نسخه‌های ارزشمند موجود.