هوش مصنوعی: اگر تو دارای زیبایی و وفا هستی، همه معشوقان به زیبایی و وفای تو متمایل می‌شوند. اما بی‌وفا و بدون زیبایی، چه کسی به تو توجه خواهد کرد؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زیبایی وجود دارد، اما وفا در کار نیست. پس ای کاش ما را تنها به همین وفا بسنده کنی، چرا که این وفا از ما دور شده است.

هوش مصنوعی: خوبی‌های تو زیاد است، اما رفتارت که بد است، آن را زشت می‌کند. کسی که زشت باشد، چه ناز و کرشمه‌اش را می‌توان تحسین کرد؟

هوش مصنوعی: کسانی که در دنیا به نام وفا معروف هستند، از جفای آن‌ها دل‌زده و ناامید شدم.

هوش مصنوعی: حالا که تو اینجایی، من هم همچنان امیدوارم که عاشقان به خاطر تکبر و ناز تو دچار دردسر شوند.

هوش مصنوعی: واقعا اگر عاشقان عشق را از دست دهند، آن‌ها این غم را به شدت تحمل خواهند کرد، حتی اگر از ترس زبان آنها به سخن باز شود.

هوش مصنوعی: در داستان‌های تو، عاشقان را بنویسند که دیگر غم و اندوهی وجود نداشته باشد و اجازه ندهی که دیگر اثر و نشانی از این غصه‌ها باقی بماند.