گنجور

شمارهٔ ۱

چه خرمی‌ست که امروز نیست زنگان را
چه فرخی‌ست کزو بهره نیست کیهان را
بهار و کام طرب تازه می کند دل را
ضیاء انس و فرح زقّه میدهد جان را
به دشتِ جلوه‌گری عرضه داد بار دگر
سپهر کوش گرفته مزاج نیسان را
چو کودکان به دبستان آخشیج آورد
صبا مشاطهٔ خوش‌قامتان بستان را
خجسته مقدم قاضی القضات رکن الدین
به سان خلد بیاراست خاک زنگان را

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چه خرمی‌ست که امروز نیست زنگان را
چه فرخی‌ست کزو بهره نیست کیهان را
هوش مصنوعی: چه خوشی و شادی است که امروز برکت و لذت از زندگی زنگان و مردم را از ما گرفته است. چه سعادتی است که از آن بی‌بهره‌ایم و کیهان و دنیا را نمی‌توانیم درک کنیم.
بهار و کام طرب تازه می کند دل را
ضیاء انس و فرح زقّه میدهد جان را
هوش مصنوعی: بهار و لذت شادی، دل را تازه می‌کند و نور دوستی و خوشحالی، جان را شاداب می‌سازد.
به دشتِ جلوه‌گری عرضه داد بار دگر
سپهر کوش گرفته مزاج نیسان را
هوش مصنوعی: در باغ، زیبایی دوباره خود را به نمایش گذاشت و آسمان، حال و هوای بهار را اصلاح کرده و به سرسبزی و تازگی آن کمک کرد.
چو کودکان به دبستان آخشیج آورد
صبا مشاطهٔ خوش‌قامتان بستان را
هوش مصنوعی: زمانی که باد نرم و ملایم می‌وزد، مانند کودکان بازیگوش می‌آید و آنچه را که لازم دارد به همراه می‌آورد؛ به مانند آرایشگری که به زیبایی، قامت افراشته باغبانان را تزیین می‌کند.
خجسته مقدم قاضی القضات رکن الدین
به سان خلد بیاراست خاک زنگان را
هوش مصنوعی: ورود قاضی القضات رکن الدین به شهرستان زنگان همچون بهشت، زمین را زیبا و دل‌انگیز کرده است.