هوش مصنوعی: بزرگی و افتخارات تو در دنیا به قدری شناخته‌شده است که پرچم هدایت و پیروزی‌ات همواره در دوران سلطنتت در اهتزاز است.

هوش مصنوعی: اندازه و موقعیت من در مقایسه با مقام و عظمت تو بسیار ناچیز است، تا جایی که من، یک بنده معمولی، در خیل و جمعیت تو، مانند یک پادشاه و فرمانروای بزرگ می‌باشم.

هوش مصنوعی: روشنی پیشانی تو، باعث شده که ماه نیز بخندد و سایه‌ات به نور نیز کنایه زده است.

هوش مصنوعی: سیاست و مدیریت تو به قدری برجسته است که مانند ستاره‌ای درخشان در آسمان، موجب افتخار و ارادت دیگران شده است. تاثیر و اثر تو به اندازه‌ای عمیق است که زیبایی و نور چشمان دیگران را تحت تأثیر قرار داده و به نوعی مجذوب خود کرده‌ای.

هوش مصنوعی: محبت و بخشش تو، مایه دلگرمی و امید است، و لطف و توجه تو، کارهای را به نظم و ترتیب می‌آورد.

هوش مصنوعی: دل تو آرام است و فرشتگان در غیب به تو می‌گویند که برای مردم روزی معین شده است.

هوش مصنوعی: تو از جانب آسمان خوشبختی و شادی را دریافت کرده‌ای، دشمنان تو به خاطر این موفقیت‌ها غمگین هستند و تو با تلاش‌هایت، شکرگزار خداوند هستی که این نعمت‌ها را به تو عطا کرده است.

هوش مصنوعی: اگر لذت زیبایی کلمات تو را درک نکردم، تنها می‌توانم درباره‌ی مظاهر جذابیت تو با دقت و تکرار صحبت کنم.

هوش مصنوعی: شعله‌ی تهدید تو، به دلیل توانایی و تندی آن، تنها به شخصیت برجسته‌ای که ذکر شد، نرسیده است.

هوش مصنوعی: فعل فیض نشان می‌دهد که وفای آسمان‌ها هم نمی‌تواند به زیبایی و لطافت نعمت‌های تو باشد و لذت وجودت از بهترین شراب‌های پاک‌تر است.

هوش مصنوعی: از آغاز خلقت، با توجه به تو، این حالتی که وجود دارد را خداوند به تو هدیه کرده است که نعمت‌هایی بی‌پایان و نامشخص است.

هوش مصنوعی: زمانه به قدری زیبا و خیره‌کننده است که تو می‌توانی مانند یک معمار ماهر به آن بپردازی. همانند آفتاب و ماه که زیبایی و درخشش خاصی دارند، تو نیز در میان گل‌ها و افراد مختلف، درخشانی و ارزشمندی خود را نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: ولایتی که در آن آرامش و تأمین برای تو به وجود آمده است، با جنبه‌های مادی و دنیایی این جهان همخوانی ندارد.

هوش مصنوعی: تو به جایی خواهی رسید که پس از این، از نیشابور به تو دَهِش (مال) خواهند آورد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای رفتار کن که اگر از چین برایت حکمی بیاورند، نام و امضای تو بر آن حکم لازم باشد.

هوش مصنوعی: از شدت زیبایی و شکوه تو، دشمن به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد، به گونه‌ای که چنین جلالی را در هیچ مکانی، حتی در کوه طور، مشاهده نکرده است.

هوش مصنوعی: در درگاه تو، خورشید به خاطر رسیدن به تو، خود را قربانی کرده است؛ هدفش این است که بتواند به خواسته‌اش برسد و به حضور تو درآید.

هوش مصنوعی: وقتی که تو کمک نکنید، هیچ چیزی به اندازه‌ی خودتان ارزش ندارد و شایسته نیست که یک الاغ بامرز و با وسعتی مانند براق مقایسه شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی در کنارت نیست که به تو کمک کند و به تو پشتیبانی ندهد، مثل سیب و نارنجی که سرخ هستند و ظاهری زیبا دارند، می‌توانی آن‌ها را بشکن و عصاره‌اش را بیرون بریزی، مانند انگور که با فشار دادن آبش خارج می‌شود. این یعنی اگر به کمک کسی نیاز داری، باید خودت به خودت اتکا کنی و از زیبایی‌ها و منابعی که در دست داری بهره‌برداری کنی.

هوش مصنوعی: دل تو مانند محیطی است که چرخ زندگی نمی‌تواند به هیچ شیوه‌ای از وسعت آن عبور کند.

هوش مصنوعی: دنیا ممکن است در حق تو سخنانی بگوید و به تو زیان برساند، اما این حرف‌ها به هیچ عنوان معتبر نیستند، درست مثل شهادت‌های نادرست و بی‌اساس.

هوش مصنوعی: از قدرت و زیبایی تو، در آسمان اثر می‌افتد و همه‌چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد، هرچند که طبیعت او به شدت گرم و پرجنب‌وجوش است.

هوش مصنوعی: اهل هنر به دنبال هدفی بزرگ هستند و جای تعجب نیست که تنها تلاش تو معطوف به رسیدن به آن هدف شده است.

هوش مصنوعی: زیبایی تو باعث ستایش است، اگر این شعر به شکل یک غزل زیبا در بیاید، در نهایت می‌تواند نام تو را بنویسد.

هوش مصنوعی: مرا به گونه‌ای بنویس که از تو دور نشوم. دور نکن، چون اگر دور شوی، من به هلاکت می‌افتم و تو در این باره معذور نخواهی بود.

هوش مصنوعی: چرا این‌قدر از من دور شده‌ای؟ چه خطایی کرده‌ام که الآن این‌قدر تنها و غریب شده‌ام؟

هوش مصنوعی: امید من از آن دو گل لاله است که نشانه‌ای از زیبایی و عشق هستند. حال من به خاطر عشق و دلبستگی‌ام شبیه گل نرگس مست و سرمست شده است.

هوش مصنوعی: جانم در آرزوی تو به سر آمده و اکنون، گرچه خوبی تو بر من باقی مانده، ولی من بی‌حال و رنجورم.

هوش مصنوعی: دلم شکه می‌شود و تو هیچ نگرانی نداری، به من ظلم می‌کنی و بی‌خیالی، چقدر به خودت مغروری!

هوش مصنوعی: با شوخی گفتی، اما پنهان شده‌ای. مراقب باش که از عهدت دور نشوی و در دنیا کسی نیست که پنهان باشد.

هوش مصنوعی: امید رسیدن به روزهای خوب در عشق برای من چگونه است، در حالیکه نه تو شرایط مساعدی داری و نه من در جدایی صبری دارم.

هوش مصنوعی: آرزوی تو در دلم به قدری وجود دارد که هیچ دارویی نمی‌تواند آن را درمان کند؛ جز اینکه تو را ببینم.

هوش مصنوعی: وزیر آگاه و عادل، پایه‌گذار نظم در دولت و دین است و اوست که خانه‌ی دانش را آباد کرده است.

هوش مصنوعی: خلیل جاهی، موسی کفی و مسیح دمی، همگی شخصیت‌هایی شناخته شده در جهان هستند که صفات برجسته و ویژگی‌های خاصی دارند. این افراد به خاطر ویژگی‌های خوب و نیکویی که دارند، در دل‌ها و ذهن‌ها جا دارند و نامشان در میان مردم مشهور است.

هوش مصنوعی: ای فلک، پناهگاه و خوشبختی و سرنوشت نیک، تو صدرا (سرآمد) هستی که در دربار تو، همه مردم به تو روی می‌آورند و به تو تکیه می‌کنند.

هوش مصنوعی: خوشبختی و موفقیت تو باعث شده که تعداد زیادی از مردم به آرزوهایشان برسند و شاد و مسرور باشند.

هوش مصنوعی: من دلی شکسته و کسالت‌زده دارم، غمگین هستم و از تو که به دورم، مانند چشم بد دور نگه داشته شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من از شدت آرزوی تو، به شدت مست و خراب شده است. آتش غم درونم می‌سوزد و خاطرم را به پریشانی دچار کرده است.