اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف هفتم که برات است و کم براست » بخش ۱۱ - برگ یازدهم دو برات است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای شمع دو عارضت چراغ دو سرا</p></div>
<div class="m2"><p>یک بار چو شمع از در این خشته درآ</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خطت به دو عارض چو سواد دو برات</p></div>
<div class="m2"><p>بهتر ز سواد هر دو چشمست مرا</p></div></div>
<div class="m2"><p>بهتر ز سواد هر دو چشمست مرا</p></div></div>

بخش ۱۲ - برگ دوازدهم یک برات است

ای شمع دو عارضت چراغ دو سرا
یک بار چو شمع از در این خشته درآ
خطت به دو عارض چو سواد دو برات
بهتر ز سواد هر دو چشمست مرا
بهتر ز سواد هر دو چشمست مرا

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوقه اشاره دارد. شاعر او را به شمعی تشبیه کرده که روشنایی دو دنیا را به ارمغان می‌آورد. زیبایی چهره‌اش که به مانند دو عارض (گونه) درخشان به نظر می‌رسد، برای شاعر از نگاه هر دو چشمش نیز ارزشمندتر است. در واقع، شاعر با استفاده از این تشبیهات، عمیقاً شیفتگی و عشق خود را نسبت به محبوبش بیان می‌کند.

بخش ۱۰ - برگ دهم سه برات است

بخش ۱۱ - برگ یازدهم دو برات است

هوش مصنوعی: ای شمع با زیبایی‌های تو، روشنی‌بخش دو جهان هستی، یک بار هم مانند شمع از این دنیای مادی خارج شو.

ای شمع دو عارضت چراغ دو سرا

یک بار چو شمع از در این خشته درآ

هوش مصنوعی: خط تو به مانند دو نشانه زیبا بر صورتت، برای من از زیبایی دو چشمانم نیز دلپذیرتر است.

خطت به دو عارض چو سواد دو برات

بهتر ز سواد هر دو چشمست مرا

بخش ۱۱ - برگ یازدهم دو برات است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده