اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف چهارم که غلام و پیش برست » برگ چهارم نه غلام است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه چو من بسی اسیرند ترا</p></div>
<div class="m2"><p>شاهان همه در نظر حقیرند ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>برگرد تو گردند که آزاد شوند</p></div>
<div class="m2"><p>افلاک که نه غلام پیرند ترا</p></div></div>

برگ پنجم هشت غلام است

ای آنکه چو من بسی اسیرند ترا
شاهان همه در نظر حقیرند ترا
برگرد تو گردند که آزاد شوند
افلاک که نه غلام پیرند ترا

هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و عظمت معشوق می‌پردازد و بیان می‌کند که بسیاری از افراد، حتی شاهان، در مقابل او حقیر و کوچک به نظر می‌رسند. شاعر از معشوق می‌خواهد که اهل بارگاه خود را گرد خود جمع کند تا آزاد شوند، زیرا گویی دنیا و آسمان‌ها هم تحت تأثیر وجود او هستند و به او احترام می‌گذارند. در واقع، شعر از قدرت و تاثیر عمیق معشوق بر دیگران سخن می‌گوید.

برگ سیم ده غلام است

برگ چهارم نه غلام است

هوش مصنوعی: ای آن که مانند من بسیاری به دام تو گرفتارند، حتی شاهان نیز در نظر خداوند برای تو بی‌ارزش و حقیرند.

ای آنکه چو من بسی اسیرند ترا

شاهان همه در نظر حقیرند ترا

هوش مصنوعی: به دیگران کمک کن تا آزاد شوند، چرا که آن‌ها مانند تو تحت تأثیر و قید و بندهای کهنه‌اند.

برگرد تو گردند که آزاد شوند

افلاک که نه غلام پیرند ترا

برگ چهارم نه غلام است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده