اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است » صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه ترا سوی رقیبان نگهست</p></div>
<div class="m2"><p>بیصورت حال تو دل من تبهست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در دور قمر که شاه و درویش یکیست</p></div>
<div class="m2"><p>آنرا که بود تنگه بکف پادشه است</p></div></div>

برگ دوم وزیر زر سفید است

ای آنکه ترا سوی رقیبان نگهست
بیصورت حال تو دل من تبهست
در دور قمر که شاه و درویش یکیست
آنرا که بود تنگه بکف پادشه است

هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و غم‌های عاشقانه اشاره دارد. شاعر به محبوب خود می‌گوید که حتی بدون دیدن او، دلش در حال رنج و نابودی است. او بیان می‌کند که در دورانی که همه در برابر محبت برابرند، کسی که محبوبش به او توجه نمی‌کند، باید در سختی و تنگنا زندگی کند. شعر، تضاد میان عشق و فاصله را به تصویر می‌کشد.

صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است

هوش مصنوعی: ای آن کسی که با نگاهت به سوی رقبای من می‌نگری، بی‌تردید حال من به خاطر تو و به خاطر دل‌باختگی‌ام خراب است.

ای آنکه ترا سوی رقیبان نگهست

بیصورت حال تو دل من تبهست

هوش مصنوعی: در دور قمر، تفاوتی بین شاه و درویش وجود ندارد؛ هر کسی که در تنگنای زندگی باشد، او را باید پادشاه دانست.

در دور قمر که شاه و درویش یکیست

آنرا که بود تنگه بکف پادشه است

صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده