اهلی شیرازی » دیوان اشعار » معمیات » بخش ۵۸ - محمود

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن دهانم برده است از یاد و باز آرد به یاد</p></div>
<div class="m2"><p>باز گردد عمر رفته گرچه بی‌او شد به باد</p></div></div>

بخش ۵۹ - میر شیخ علی

آن دهانم برده است از یاد و باز آرد به یاد
باز گردد عمر رفته گرچه بی او شد به باد

هوش مصنوعی: در این دو بیت شاعر از حسرت و یاد عشق و معشوق سخن می‌گوید. او می‌گوید که یاد آن شخص خاص از ذهنش رفته، اما در عین حال می‌خواهد که دوباره به خاطرش بیفتد. همچنین اعلام می‌کند که حتی اگر عمرش بدون آن محبوب به باد رفته باشد، باز هم دوست دارد که زندگی‌اش دوباره به یاد او برگردد.

بخش ۵۷ - مسکر

بخش ۵۸ - محمود

هوش مصنوعی: این دهان مرا از یاد برده و دوباره به یاد می‌آورد؛ اگرچه عمر گذشته بی‌او به هدر رفته، اما همچنان به یادش می‌آیم.

آن دهانم برده است از یاد و باز آرد به یاد

باز گردد عمر رفته گرچه بی‌او شد به باد

بخش ۵۸ - محمود

اطلاعات

برگردان به زبان ساده