اهلی شیرازی » دیوان اشعار » معمیات » بخش ۴۷ - عفیف

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دور گشته عافیتم از دهان تو</p></div>
<div class="m2"><p>تا کی جدا بود دهنم از دهان تو</p></div></div>

بخش ۴۸ - عبدالله

ای دور گشته عافیتم از دهان تو
تا کی جدا بود دهنم از دهان تو

هوش مصنوعی: این شعر درباره دوری و جدایی از شخصی است که برای شاعر عزیز و مهم است. شاعر احساس می‌کند که عافیت و آرامش او به دلیل فاصله‌ای که از آن شخص دارد، تحت تأثیر قرار گرفته است و سؤال می‌کند که تا چه زمانی باید از این جدایی رنج ببرد.

بخش ۴۶ - شیخ زین

بخش ۴۷ - عفیف

هوش مصنوعی: ای کسی که آرامش و سلامتی‌ام از کلام تو دور افتاده است، تا چه زمانی باید این فاصله میان دهان من و دهان تو وجود داشته باشد؟

ای دور گشته عافیتم از دهان تو

تا کی جدا بود دهنم از دهان تو

بخش ۴۷ - عفیف

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها