گنجور

بخش ۳۸ - سهراب

مه شهره بحسن و چون تو خوش نه
خوبست ولی چو شهرتش نه

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مه شهره بحسن و چون تو خوش نه
خوبست ولی چو شهرتش نه
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و محبوبیت ماه اشاره دارد. شاعر می‌گوید که ماه در زیبایی مشهور است و اگرچه تو نمی‌توانی به خوبی او توصیف شوی، اما هیچ چیز نمی‌تواند با شهرت زیبایی تو قابل مقایسه باشد. در واقع، او به تفاوت‌های بی‌نظیری که خویش داشته، اشاره می‌کند و زیبایی‌اش را ستایش می‌کند.