بخش ۳۵ - رفیع
گوشه برقع بر آن خورشید رخ داغ دلست
وز قبا داغی دگر دارد که وصلش حاصلست
بخش ۳۴ - ذهبی: رود چون قطره های ژاله اشک از چشم نمدیدهبخش ۳۶ - زیرک: ترک خورشیدی که شاه ملک نیکویی بود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گوشه برقع بر آن خورشید رخ داغ دلست
وز قبا داغی دگر دارد که وصلش حاصلست
هوش مصنوعی: گوشه برقع آن خورشید، دل را میسوزاند و از قبا هم نشانهای دیگر وجود دارد که به حقیقت وصال او اشاره میکند.