هوش مصنوعی: با هر گلی که تازه شکوفه زده، نشسته‌ایم و به جز درد دل و اندوهی که داریم، چیز دیگری از این باغ نداریم.

هوش مصنوعی: در دام وابستگی به دل چندان نمی‌توان ماند. گفتیم که جدایی از دل آواره را تجربه کردیم و رها شدیم.

هوش مصنوعی: چون ذره‌ای که به سمت خورشید می‌رود، ما هم چه تلاشی می‌توانیم بکنیم؟ چون در دل آن جمعیتی که به آن تعلق داریم، چیزی نیست جز آنچه هستیم.

هوش مصنوعی: ما سال‌ها تلاش کردیم و امید داشتیم که از گناهان خود توبه کنیم، اما در یک لحظه همه آن امیدها و تلاش‌ها به باد رفت.

هوش مصنوعی: خاکی که زیر پای ماست، به خاطر تلاش و کوشش ما بلند و ارزشمند شده است. اما برخی افراد که دیدگاه محدودی دارند، ما را نابجا و کم ارزش می‌پندارند.

هوش مصنوعی: ما همچون آهویی سرمست و شیدا هستیم که در دام عشق تو گرفتار شده‌ایم و هرگز از تو دور نخواهیم شد.

هوش مصنوعی: با زیبایی کلام و حسن وفا، دل ما را ربودند. ما اهل محبت و عواطف هستیم نه اینکه فقط ظواهر را بپرستیم.