هوش مصنوعی: هر بار که از ظلم و ستم تو قلبم به درد می‌آید و خون می‌سازد، وقتی که تو پا به در می‌گذاری، همه آن دردها و رنج‌ها از دل بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: باید برای رسیدن به آرزویی که دارم، بارها و بارها ناراحتی و غم را از چشمانم بریزم تا یاد آن لب‌های زیبا از قلبم برود.

هوش مصنوعی: لیلی در شادی و بازی غرق است و نمی‌داند که چه بلاهایی بر سر مجنون می‌آید و چه دردهایی در دل اوست.

هوش مصنوعی: تو گفتی که غم من را از دل بیرون کن و شاد باش اما آه، این حرف برای من چنان دشوار است که مانند رود، از دل می‌جوشد.

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به زیبایی عشق و درد ناشی از آن اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که عشق و غم آن مانند افسون نمی‌تواند به راحتی از دل برود، حتی اگر دوستش را با زهر لعل (درد و رنج) تشبیه کند. در واقع، روابط و احساسات عمیق انسانی به سادگی قابل فراموشی نیستند.