گنجور

شمارهٔ ۱۸۲

عشق آتش است و در دل دیوانه در گرفت
برق قبول شمع به پروانه در گرفت
از چشم سرخوش تو که مست است بی شراب
صحبت بیک کرشمه مستانه درگرفت
اندک مبین سرشک دل گرم عاشقان
کاتش زیک شراره بیک خانه درگرفت
گفتم خوش است سوز درون شمع بر فروخت
این حرف آشنا چه به بیگانه درگرفت
اهلی فروغ دل ز خرابات عشق یافت
دیوانه را چراغ به پروانه در گرفت

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عشق آتش است و در دل دیوانه در گرفت
برق قبول شمع به پروانه در گرفت
هوش مصنوعی: عشق مانند آتشی است که در دل آدم دیوانه شعله‌ور می‌شود. این احساس شدید، مانند نوری است که شمع را به پروانه جذب می‌کند.
از چشم سرخوش تو که مست است بی شراب
صحبت بیک کرشمه مستانه درگرفت
هوش مصنوعی: چشمان خوشحال و سرخوش تو که از سر خمار است در حالی که نیازی به شراب ندارد، با یک اشاره دلبرانه و جذاب، توجه مرا به خود جلب کرد.
اندک مبین سرشک دل گرم عاشقان
کاتش زیک شراره بیک خانه درگرفت
هوش مصنوعی: دل‌های عاشقان به سادگی به آتش نمی‌افتند؛ اما وقتی یک شعله کوچک به خانه‌ای می‌افتد، می‌تواند آتش بزرگی را به راه اندازد.
گفتم خوش است سوز درون شمع بر فروخت
این حرف آشنا چه به بیگانه درگرفت
هوش مصنوعی: گفتم که گرما و شعله‌ی درون شمع زیباست، ولی این صحبت آشنا چه ارتباطی به دیگران دارد؟
اهلی فروغ دل ز خرابات عشق یافت
دیوانه را چراغ به پروانه در گرفت
هوش مصنوعی: در دنیای عشق، فردی دیوانه که در جستجوی روشنی دل و روشنایی زندگی خود است، توانسته است از فضایی خراب و بی‌نظم، نوری بیاورد و با این نور، شمعی را به پروانه‌ای پیوند دهد. این نشان‌دهنده جذابیت و تاثیر عشق آشکار است که مانند نوری، روح و وجود دیوانه را روشن کرده است.