شمارهٔ ۱۲۴
ما گرچه گداییم وفا در خور ما نیست
حیف است که یاری چو ترا هیچ وفا نیست
صاف می عشرت همه را داد وصالت
چون دور من آمد بجز از درد جفا نیست
هرچند به خشمی مکشم تیر خود از دل
بگذار که آزار دل خسته روا نیست
عمرم همه در تیرگی هجر به سر رفت
داد از شب هجر تو مگر روز جزا نیست
ذرات جهان مهر رخ خوب تو دارند
این پرتو خورشید جهان تاب کجا نیست
تنها نه ترا نیست سر کشته محنت
فتراک ترا هم سر این بی سر و پا نیست
هر سگ که درآمد به سر کوی تو جا کرد
اهلی است که تورا به سر کوی تو جانیست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ما گرچه گداییم وفا در خور ما نیست
حیف است که یاری چو ترا هیچ وفا نیست
هوش مصنوعی: ما هرچند که نیازمند و کمکخواه هستیم، اما وفاداری برای ما سزاوار نیست. افسوس که کسی مانند تو، که اینقدر یاری میکنی، هیچ وفایی ندارد.
صاف می عشرت همه را داد وصالت
چون دور من آمد بجز از درد جفا نیست
هوش مصنوعی: عیش و شادی برای همه فراهم شده، اما وقتی که دور من میچرخند، جز درد و رنج وفاداری چیزی وجود ندارد.
هرچند به خشمی مکشم تیر خود از دل
بگذار که آزار دل خسته روا نیست
هوش مصنوعی: هرچند که از روی خشم به دل کسی آسیب میزنم، بهتر است آن را فراموش کنم زیرا آزار دادن کسی که از قبل خسته و آسیبدیده است، کار درستی نیست.
عمرم همه در تیرگی هجر به سر رفت
داد از شب هجر تو مگر روز جزا نیست
هوش مصنوعی: تمام عمرم در تاریکی دوری از تو گذشت، آیا در روز قیامت جزایی برای این شب سیاه جدایی وجود ندارد؟
ذرات جهان مهر رخ خوب تو دارند
این پرتو خورشید جهان تاب کجا نیست
هوش مصنوعی: اشیای موجود در جهان تحت تأثیر زیبایی چهره تو قرار دارند، این نور خورشید است که در هر جایی وجود ندارد.
تنها نه ترا نیست سر کشته محنت
فتراک ترا هم سر این بی سر و پا نیست
هوش مصنوعی: تنها تو نیستی که در دام مشکلات گرفتار شدهای، بلکه تو نیز همچون دیگران با درد و رنج رو به رو هستی و سرنوشت بیپناهی را تجربه میکنی.
هر سگ که درآمد به سر کوی تو جا کرد
اهلی است که تورا به سر کوی تو جانیست
هوش مصنوعی: هر سگی که به سر کوی تو بیاید، در اینجا جا میگیرد، ولی این نشانه اهلیت یا دوست واقعی نیست؛ چون او نسبت به تو و مکانت هیچ کششی ندارد.

اهلی شیرازی