هوش مصنوعی: اگر من به خاک راهی تبدیل شوم و از گلی سبزه‌ای بروید، حسرت سبزه خط تو از دل من نمی‌رود. این یعنی حتی اگر من به خاک بدل شوم و زندگی‌ام تمام شود، احساس شوق و عشق به تو هرگز از دلم پاک نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ای روشنی چشم من و شمع خانه، لطفاً با نور چهره‌ات یک شب محفل من را روشن کن.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از غم و اندوه تو صحبت می‌کنم. آه، این درد در دل من چه سخت و ویران‌کننده است.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی تو آن‌قدر ارزشمند است که حتی از تمام عمرم هم چیزی نمی‌ارزد. اگر بخواهی می‌توانی با وزش بادی، تمام زحمات و عمر بی‌ثمر من را به باد بدهی.

هوش مصنوعی: از من بگذر، زیرا من در جایی زندگی می‌کنم که سایه درخت سرو تو بر سر منزل من افتاده است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، امشب شیره‌ای مرا بنوشان و خوشی را به من ببخش؛ شاید که با این مستی، دل من به سوی محبوب واقعی‌ام متمایل شود.

هوش مصنوعی: من لباس خود را در کعبه هدف می‌افکنم، همان‌گونه که جانوران می‌کوشند. اگر اجل مرا از کوی معشوقان دور کند، من محمل خود را آماده می‌کنم.