هوش مصنوعی: ای کسی که به علم و فضیلت ارزان‌تر از علم آموزان و معلمان ابتدایی هستی.

هوش مصنوعی: ای سید شریف، که تو خود مایه‌ی افتخار و شرف برای سید شریف جرجانی هستی.

هوش مصنوعی: نور و魅ای خورشید دانایی تو، ذرات پراکنده را به سوی خود جذب می‌کند و آنها را در کنار هم جمع می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چه فردا بر روزگار پیش بیاید، تو هم امروز به تدریج از آن مطلع می‌شوی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از تو درباره رمز و راز پنهان بپرسد و تو بگویی، مثل این است که حرف "الف" را زده‌ای و او بی‌خواب و در اندیشه تو فرو می‌رود.

هوش مصنوعی: در برابر جهان، افکار و احساسات تو به وضوح نمایان است، حتی اگر در درون خود بخواهی آن‌ها را پنهان کنی.

هوش مصنوعی: من به طبیعت پاک و پرهیزکار تو وابسته هستم، چرا که به دوری از ناپاکی‌ها و رعایت اصول نیکو زندگی کردن عادت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در جوانی، وقتی که به زندگی و خواسته‌های دنیا می‌پردازیم، شبیه صبحی هستیم که بیدار نمی‌شود و از خواب برنمی‌خیزد. در این دوران، باید مراقب باشیم که غرق در خواسته‌های نفسانی نشویم.

هوش مصنوعی: خوشحالی و شادابی ناشی از بودن در حال حاضر، حتی تا اوج آسمان‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: انسان‌ها نیز به‌طور طبیعی نیاز به تأمین نیازهای خود دارند و این نیازها در ذات آن‌ها نهفته است. مانند سایر موجودات، آن‌ها نیز برای زنده ماندن، به منابع اولیه‌ای چون آب و غذا نیاز دارند.

هوش مصنوعی: زمانی که سخنان تو مانند مسیح جان‌بخش است و در اوج کمال انسانی قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر در مورد پزشکی و درمان سخن گفته شود، به گونه‌ای که بوعلی سینا را ساکت کنی.

هوش مصنوعی: دست سفید تو تفسیر تو را مانند دست حضرت موسی از کلام الهی نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو از نسل علمایی و برتر از آنان هستی، پس چه اهمیتی دارد که آن‌ها چه نامی دارند؟

هوش مصنوعی: در این متن به این اشاره شده است که ارزش واقعی هر چیزی به نحوه‌ی استفاده و تأثیر آن بر ماست. حتی اگر چیزهای باارزشی مثل یاقوت نیز در دست ما باشد، باز هم به اندازه و کیفیت درونی ما بستگی دارد که چقدر از آن بهره‌برداری کنیم. بنابراین، اگر جوهر واقعی خود را بشناسیم و به رنگ و حال خود توجه کنیم، می‌توانیم از آن چیزهای ارزشمند به بهترین نحو استفاده کنیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی به حرفت اهمیت ندهد و نکته‌ای را با دقت بررسی نکند، شاید بعدها از این بی‌توجهی پشیمان شود.

هوش مصنوعی: آب و هوای خوب و امکانات عالی، حتی کم‌اهمیت‌ترین افراد هم می‌توانند در آنجا به مقام و جایگاه بالایی برسند.

هوش مصنوعی: آشفتگی و فتنه‌ای در جهان برمی‌خیزد که می‌تواند تباهی و طوفان به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: ذاتی که تو داری، نگران چیست؟ چون دور تا دور آن، نور رحمت پرتو افکن است.

هوش مصنوعی: اگر در نظر خود، به تفکر درباره گفتگوهای زمانه بپردازی، مانند تلاشی در عرصه وسیع اندیشه خواهد بود.

هوش مصنوعی: دوست یا طرف مقابل به خاطر بازی تو در حق تو، زیبایی‌های خود را بروز می‌دهد و درخشش می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگاه تصمیم به شکار بگیری، وحشیان خود را قربانی می‌کنند.

هوش مصنوعی: خاک پای تو به اندازه‌ای ارزشمند است که کسی که دیدگاه منفی و شیطانی دارد، نمی‌تواند آن را ببیند.

هوش مصنوعی: چشم دجال از ابتدا نابینا است، پس چه سودی دارد که او سرمه‌ی صفاهانی را استفاده کند؟

هوش مصنوعی: اگر تو در زمان بخشش مانند باران بهاری ، دست محبت و لطف خود را به اطراف بریزی و بی‌نصیب نگذاری.

هوش مصنوعی: زمین به شکلی مشابه دریا در روز بارانی، با امواجی که بر روی آن می‌رقصد، زنده و پرجنب و جوش به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: میزان سخاوت تو پر از نعمت‌های بهشتی است، درست مانند باغی رنگارنگ و دلربا.

هوش مصنوعی: سر افرادی که بوی خوشی دارد، از گل‌های زیبا و خوش‌رنگ بهتر و دل‌انگیزتر است.

هوش مصنوعی: من شهادت می‌دهم که سال‌ها در خدمت تو بودم و به عنوان دربان درگاه تو می‌باشم.

هوش مصنوعی: شما در زمانی که همه چیز کمبود داشت، فقط یک ساعت وقت گذاشتید تا مهمانی برپا کنید.

هوش مصنوعی: چون نسیم آرام و سبک می‌وزد، مور که زیر پا قرار دارد را آزار نده.

هوش مصنوعی: لطافت و مهربانی از خصلت‌های خوب انسان‌هاست که می‌تواند تسکین‌دهنده درد و رنج دیگران باشد.

هوش مصنوعی: خشم تو آتشی را روشن می‌کند که می‌تواند به باغ‌های بهشت آسیب برساند.

هوش مصنوعی: تمام نعمت‌ها و خوبی‌ها از سوی خداوند به تو داده شده، جز اینکه زندگی‌ات برایت سنگین و پر از زحمت است.

هوش مصنوعی: در اوج کمال تو، مانند عقل در حالت دیوانگی، از حیرت و شگفتی سرگردان شده است.

هوش مصنوعی: در زیبایی اینچنین که شبیه خورشید است، تو بنده‌ای از آن و مانند ماه کنی.

هوش مصنوعی: من شعری زیبا و دلنشین خواهم سرود که مانند آب زندگی‌بخش، وقتی آن را بخوانی، جانت را تازه کند.

هوش مصنوعی: ای که چهره‌ات مانند بهشت و روح‌نواز است، خود را نشان بده که باعث آرامش جان منی.

هوش مصنوعی: وقتی چشمانم به روح معنوی تو می‌نگرند، با این پرده تاریک فاصله می‌گیرند.

هوش مصنوعی: چشم روح تو آیا می‌تواند ببیند اگر غبار جسمانی بر آن نشسته باشد؟

هوش مصنوعی: با تو دل در شادی و آرامش است و بی‌تو مانند یوسف در زندان می‌ماند.

هوش مصنوعی: به کی بگویم که از روی مهربانی، چون لطافت تو آنقدر زیاد است که هیچ کس نمی‌تواند تو را درک کند؟

هوش مصنوعی: سال‌ها در راه عشق و زیبایی با وجود اینکه مانند سرو باغی رشد کرده‌ام، همچنان در ناز و لطافت باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند او دل‌های زیادی دارد و همچون درخت صنوبر است، اما با یک نگاه تو می‌توانی همه‌ی آن دل‌ها را به دست آوری.

هوش مصنوعی: اگر در شوخی و فریب با تو باشم، نشان‌دهنده سادگی و نادانی من است.

هوش مصنوعی: لطافت و زیبایی تو آن‌چنان تأثیری دارد که گرمای آتش دوزخ را می‌نوازد و فضا را به عطر گل‌ها معطر می‌کند.

هوش مصنوعی: تو مرکز زیبایی و شور و شوقی، همچون کعبه‌ای در دل بیابان که برای تشنه‌دلان جاذبه‌ای خاص دارد.

هوش مصنوعی: چهره تو برای خوشبختان، مانند روز عید است و دل باختگان مانند گوسفندانی هستند که برای قربانی آماده می‌شوند.

هوش مصنوعی: دور از آن لب، چشمانم به شدت خون‌آلود هستند و آن لب شبیه به یک سنگ خار است که به قلبم آسیب زده.

هوش مصنوعی: به دل مجروح و آسیب‌دیده‌ات، درمانی بیاب که به اندازه‌ای اثر کند که قابل تحمل باشد.

هوش مصنوعی: دل او مانند گنجی ارزشمند است، اما خود او در وضعیت بحرانی و نابسامانی قرار دارد. بنابراین، وجود این گنج چه فایده‌ای دارد وقتی که در ویرانی به سر می‌برد؟

هوش مصنوعی: اگر تو به نخل کرم‌ها تکان‌دهی، مریم هم بختش رطب خواهد یافت.

هوش مصنوعی: ای دل، در این وقت که زمان به پایان رسیده، با دعا داستان زندگی‌ات را به سر برسان.

هوش مصنوعی: هر صبح که آسمان از سرزمین گل‌های عشق می‌رویید، گل‌های زیبایی بر زمین می‌پراکند.

هوش مصنوعی: مثل گل که شکفته و شاداب است، باش تا روز قیامت با چهره‌ای تازه و پیشانی باز و گشاده.

هوش مصنوعی: مثل اینکه همیشه درختان نخل در هوایی خوش و سرزنده و شاداب هستند، تو نیز باید همیشه در زندگی‌ات شاد و سرحال باشی.