هوش مصنوعی: سر نامه به نام زروان، که از او، هرمز درخشان و نورانی می‌تابد.

هوش مصنوعی: خداوندی که آسمان و ستاره‌ها را آفریده است، منبع نور و زندگی ماه، زهره و سیاره‌هاست.

هوش مصنوعی: از او ستایش می‌کنم، باد بر ایزدان که همیشه تابع او هستند و جاودانه‌اند.

هوش مصنوعی: امشاسپندان، که موجودات مقدسی در آیین زرتشتی هستند، با قدرت و نیرویی که دارند، بر فراز کوه‌ها نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: او انسانی است که پیک حقیقت و توانایی‌هایی چون هوش و خرد را در خود دارد و هیچ اندیشه‌ای نمی‌تواند از او برتر باشد.

هوش مصنوعی: دیگر صدای خوشی از سوی شاهان به گوش می‌رسد که آنان جهان ویران را آباد می‌کنند.

هوش مصنوعی: سپندار میتا، نماد زندگی است که روح‌ها از او جاودانگی و ماندگاری می‌گیرند.

هوش مصنوعی: جریانی از زندگی و روح، به سوی آسمان روانه می‌شود و در نهایت به حرکت در می‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که باد به شدت می‌وزد و باعث می‌شود که ابرهای زشت و ناخوشایند، که نماد ناخوشی و بدی هستند، در فضا حرکت کنند. در واقع، به این موضوع اشاره دارد که شرایط نامساعد و ناپسند ممکن است به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: او افرادی را توصیف می‌کند که همانند اهریمنان هستند و از نور و روشنی دور هستند، به‌طوری که جانشان خالی از زندگی و روح است.

هوش مصنوعی: این دیو سیاه که از زهر انسان‌ها نیرو می‌گیرد و آنها را ناتوان می‌کند، چه کسی است؟

هوش مصنوعی: در جهانی که از کینه و دشمنی پر شده، مشکلات و ناهنجاری‌های بسیار به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: سعی کن که به کسانی که بدی می‌کنند و فریب می‌دهند، نزدیک نشوی، زیرا رفتارشان زشت و ناپسند است.

هوش مصنوعی: آن اندیشه ناپاک و بد که ظلم و ستم از او به جا مانده است.