ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۷۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن قرص که داده بودی ای کبک خرام</p></div>
<div class="m2"><p>بردم به زبان همچو شکر بر بادام</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون طعم لب تو اندر او دانستم</p></div>
<div class="m2"><p>آنقدر مکیدمش که شد آب تمام</p></div></div>

شمارهٔ ۷۶ - شکار

آن قرص که داده بودی ای کبک خرام
بردم به زبان همچو شکر بر بادام
چون طعم لب تو اندر او دانستم
آنقدر مکیدمش که شد آب تمام

هوش مصنوعی: در این بیت شعر، شاعر از قرصی که به او داده بودند یاد می‌کند و می‌گوید که طعم آن را شبیه طعم لب معشوقش احساس کرده است. او آنقدر از آن قرص لذت برده که به نوعی همه‌ی آن را مصرف کرده و تمام شده است.

شمارهٔ ۷۴ - قرص

شمارهٔ ۷۵

هوش مصنوعی: آن خوراکی که به من دادی، مانند شکر بر بادام خوشمزه و لذت‌بخش است.

آن قرص که داده بودی ای کبک خرام

بردم به زبان همچو شکر بر بادام

هوش مصنوعی: وقتی طعم لب تو را چشیدم، به قدری از آن لذت بردم که تمام آب را مکیدم.

چون طعم لب تو اندر او دانستم

آنقدر مکیدمش که شد آب تمام

شمارهٔ ۷۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده