ادیب الممالک » دیوان اشعار » رباعیات طنز » شمارهٔ ۶۶ - چائی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این چای که بوی نافه چین دارد</p></div>
<div class="m2"><p>چون زلف تو پای تا بپا چین دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دادم بحضور آن نگاری که چو من</p></div>
<div class="m2"><p>هر گوشه هزار درد بر چین دارد</p></div></div>

شمارهٔ ۶۷

این چای که بوی نافه چین دارد
چون زلف تو پای تا بپا چین دارد
دادم بحضور آن نگاری که چو من
هر گوشه هزار درد بر چین دارد

هوش مصنوعی: این چای که بوی خوشی دارد، مانند زلف تو زیبا و دلرباست. من آن را به آن معشوقه‌ام تقدیم کردم که مانند من، در هر گوشه از وجودش درد و رنج‌های زیادی نهفته است.

شمارهٔ ۶۵

شمارهٔ ۶۶ - چائی

هوش مصنوعی: این چای که عطرش شبیه بوی موهای زیبای توست، چنان زیبا و دلربا است که به یاد زلف‌هایت می‌اندازد.

این چای که بوی نافه چین دارد

چون زلف تو پای تا بپا چین دارد

هوش مصنوعی: من به حضور آن معشوقی رفتم که مانند من در هر گوشه از وجودش هزاران درد و رنج را به دوش می‌کشد.

دادم بحضور آن نگاری که چو من

هر گوشه هزار درد بر چین دارد

شمارهٔ ۶۶ - چائی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده