هوش مصنوعی: ای سرور بزرگ، ای جان پاک، مقام تو فراتر از این آب و خاک است.

هوش مصنوعی: شکایت‌ها و دردهایم از عمیق‌ترین زخم‌هاست و فقط تو می‌توانی به من در healing و بهبود کمک کنی.

هوش مصنوعی: این شخص نه سعدالملک که بدشانس‌ترین پادشاه بود، بلکه او به نوعی نماد طمع و آرزوهایی بود که آسمان بر سرش ریخته بود.

هوش مصنوعی: این شخص راستگو است، او ابن سعد است و نه سعدی که در دل آتش و طوفان قرار داشته باشد.

هوش مصنوعی: ای برادر، راستش را بگو تا بفهمم چه تدبیری به کار ببرم تا این موجود بدشگون را از خود دور کنم.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم در برابر این دزد فریبنده دنیا کاری انجام دهم؛ چرا که او من را به اسارت خود درآورده است.

هوش مصنوعی: ظاهر او سخت و محکم است مانند چرم کرگدن، اما در برابر او، دیگران بسیار نرم و لطیف به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: هر وقت که کسی به دلخواه خود بپردازد و ابداعی جدید انجام دهد، میل و رغبت‌های او به قدری زیاد می‌شود که مانند صدها هیولا از وجود او بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: به زودی این جوان سر و صدای زیادی به پا می‌کند و تاثیرش در دل مردم خواهد ماند.

هوش مصنوعی: در کوه و دشت می‌بینم که این بزرگ مرد را، در حالی که زانوی غم بغل کرده و به شدت نگران است.

هوش مصنوعی: شنبه روزی است که در آن امید و خوبی به اوج می‌رسد، گویی دشت با شکوفه‌های زیبا و رنگارنگ پر شده است و انسان‌ها در آن به آرامش و خوشبختی می‌رسند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن شخصی به خاطرات یا تجربیات خود از خانواده و ریشه‌هایش اشاره می‌کند. در اینجا، نام‌ها و واژه‌ها به نوعی نشان‌دهنده حس نزدیکی و وابستگی به افراد خاص و تجربه‌های احساسی است. به طور کلی، مضمون این بیت بر اهمیت خانواده و ارتباطات انسانی تأکید دارد.

هوش مصنوعی: قاسم کاشی، دوست جندقی، با قائد احمد دوستی و اتحاد داشت و در این راستا از خود خون و جان مایه گذاشت. ای تقی، در این ماجرا شجاعت و فداکاری ایشان به وضوح نمایان است.

هوش مصنوعی: خداوند انسان را از اشتباهات و خطاها حفظ می‌کند و او را از نابودی و بدبختی دور می‌سازد.

هوش مصنوعی: نریمان دلیر و محبوب، آماده شده تا به دیگران کمک کند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف گروهی از افراد و مکان‌ها می‌پردازد. به نظر می‌رسد که شاعر به معرفی افرادی با نام‌های خاص و مرتبط با مناطق مختلف می‌پردازد. این افراد ممکن است دارای ویژگی‌ها یا حرفه‌های خاصی باشند که به آنها اعتبار و شخصیت می‌بخشد. مجموع این نام‌ها و عناوین نشان‌دهنده تنوع فرهنگی و اجتماعی یک منطقه یا جامعه است.

هوش مصنوعی: در دل زندگی، گاهی مشکلات و چالش‌هایی پیش می‌آید که آدم‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. این فشارها ممکن است از سوی دو نیروی مختلف، یکی قدرت و دیگری دوستی و رفاقت، ناشی شوند. در این میان، ارتباطات انسانی و دوستی‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا با مشکلات بهتر کنار بیاییم و از آن‌ها عبور کنیم.

هوش مصنوعی: این نیروی نظامی را به صورت متوالی به سوی بیابان و دشت فرستاده است.

هوش مصنوعی: گرچه به زیبایی و جلوه‌اش شبیه است، اما توجهی به حال و هوای حرم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اجساد ترسا و مسلمان بر زمین ریخته و خاک و گردی از سنگ سیاه بر آن‌ها نشسته است.

هوش مصنوعی: مال تاجر و مال دولت، هر دو ارزشمندی دارند و نباید برای رسیدن به اهداف شخصی، به شکل نادرستی از آنها سوءاستفاده کرد. غارت و نابودی این اموال هرگز صحیح نیست.

هوش مصنوعی: گاه پیش می‌آید که دزدی و غارت به دست افرادی نادان و بی‌فرهنگ اتفاق می‌افتد.

هوش مصنوعی: دزد قشقایی و کهگیلویه باعث احیای زندگی و نشاط در بدن فضلویه می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی به سمت زوار می‌رود، زنجیری که از پشت نیزه آویزان است را می‌کشد.

هوش مصنوعی: به او بگو که من در چه وضعیتی هستم، زیرا نه تو طرف‌دار رژیم مشروطه‌ای و نه طرف‌دار استبداد.

هوش مصنوعی: هر چه درباره وجود و حقیقت بگویم، در واقع اینها واقعی نیستند. تو چه هستی، چگونه‌ای، کجا هستی و کی هستی؟

هوش مصنوعی: اگر تو سعدی هستی، این بدبختی و نامرادی از کجاست؟ این سرما و خشکی از کجا آمده است؟

هوش مصنوعی: پس نه تو سعدی هستی که من می‌شوم و بدتر از بدبختی، و از بدبختی هم به دورتر از آنم.

هوش مصنوعی: کی می‌تواند شتر دزدی کند و تخمی را بدزدد؟ مگر اینکه مانند اورمزد، سیاره مریخ باشد.

هوش مصنوعی: سعد بدشگونی را تا کی می‌کشی، ای خواجه بهرام، زندگی بی‌خوشی را تا کی ادامه می‌دهی؟

هوش مصنوعی: هر چه جواهر و صدای ناچیز وجود دارد، مانند عود نیست، زیرا هر چه ارزشمند و زیبا است، به آرامی به حضرت داود نسبت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که با دل عاشقانه دعا می‌کند، چگونه می‌تواند در نواهایی مانند بلبل بیندیشد؟

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان زمان شادی و لذت را با عشق واقعی مجنون و لیلی در عرب مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که دانش و بصیرت کمتری دارد، در میان بزرگان نامی شود، دیگر در روز جنگ و نبرد کسی به علی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند کارهای عمرو بن معدیکر را با کارهای حمزه، پسر عبد المطلب مقایسه کند؟

هوش مصنوعی: تو به راستی همچون سعد، کسی هستی که در کارهای خوب و شایسته خود، به دیگران بهره می‌رسانی و مانند گلاب، با لطافت و خوشبویی خود، جذاب و بی‌نظیری.

هوش مصنوعی: تو مانند زنبور غریبه‌ای که نیش می‌زند، کودکان را می‌کشی مانند حرمله که فرزندانی را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: دزدی در شهر چیزی مناسبی نیست و اعمال شیطنت‌آمیز در مکان‌های عمومی مورد قبول نیست.

هوش مصنوعی: هر جا که ریاست و مدیریت وجود دارد، همان‌جا همچنین دادگاه و محل قضاوت نیز برپا شده است.

هوش مصنوعی: در جایی که تو حضور داری، هیچ دزد یا بدخواهی جرات ایستادن و اقدام کردن نخواهد داشت. حضور تو در آنجا به‌عنوان یک فرد قوی و با اراده، باعث امنیت و آرامش می‌شود.

هوش مصنوعی: در واگن‌ها به حریم خصوصی مردم تجاوز نکن و از در مسجد به کفش‌ها آسیب نزن.

هوش مصنوعی: آب انبار را خراب نکن، چون ممکن است کسی از آن نیاز داشته باشد. با احتیاط و فکر عمل کن و به حرف‌های کسانی که تجربه بیشتری دارند گوش بده.

هوش مصنوعی: ببین چه دزدی از کبابی سیخ را یا از دیوار طویله میخ را. به زبان ساده می‌توان گفت: توجه کن که چه چیزی در حال دزدی است، چه سیخی از کبابی و چه میخی از دیوار طویله. در واقع به این نکته اشاره دارد که ممکن است در رفتارهای ناپسند و دزدی، حتی چیزهای کوچک و بی‌ارزش هم مورد توجه قرار گیرد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند دزدان با فریب و نیرنگ است، مواظب باش که از جمع دزدیده نشوی.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف و بیان تصاویری از زندگی و مشاغل در گذشته می‌پردازد. در اینجا، به استفاده از چارق (نوعی کفش سنتی) و پاتابه (نوعی کفش دیگر) اشاره شده و همچنین زنان بیوه‌ای که مشغول کار در خانه و استفاده از ماهی‌تابه برای پخت و پز هستند، تصویرسازی می‌شود. به طور کلی، این متن از زندگی روزمره و واقعیات موجود در آن زمان صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر شخصی اشاره شده که متناسب با یک سبک خاص لباس پوشیده است. او شبکلاه بر سر دارد و شالی به کمر بسته است، همچنین وسایل خاصی مثل قلیان و دیگی را به همراه دارد. این توصیف نشان‌دهنده نوعی زندگی سنتی و فرهنگ خاصی است که با این اقلام مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: عطر خوش و دود و شعله‌ای که سیگار را روشن می‌کند، همه چیز را برای لذت بیشتر آماده می‌سازد.

هوش مصنوعی: دبه به دست زوار، و کفش سوارکار در کنار سطل بارکش، نشان‌دهنده زحمات و تلاش‌های کاروانیان است.

هوش مصنوعی: پیدا کردن نعل اسب از زنگوله‌ای که به گردن الاغ آویزان است، همان‌قدر دشوار است که پیدا کردن پالان شتر از بار الاغ.

هوش مصنوعی: تلاش کن که در کارهای خود ماهر و زیرک شوی، و به طوری باهوش و خبره عمل کنی که بتوانی به راحتی به هدف‌هایت برسی.

هوش مصنوعی: اگر در کارهای نادرست و دزدی اقدام کنی، به تدریج روح و شخصیت تو تحت تأثیر قرار می‌گیرد و ممکن است به دزدی بزرگ‌تر و خطرناک‌تری روی آوری.

هوش مصنوعی: اگر از هنرپیشه‌های عرب بالاتر بروی، می‌توانی آرسن لوپن را هم به چالش بکشی.

هوش مصنوعی: این زمان بهتر است که شغل خود را بشناسی و بر سختی‌ها غلبه کنی، درست مانند اینکه باید با اسب خود که در تنگنا است، به دقت و احتیاط عمل کنی.

هوش مصنوعی: وارد سپاه شو و به جنگاوری با کردها و لرها در لار بپرداز.

هوش مصنوعی: در برخی اوقات بر روی سر زن، نشانی از زیبایی و جذابیت دیده می‌شود که گاه در سمت غرب و گاه در سمت شرق نمایان می‌گردد.

هوش مصنوعی: گاهی از سمت خوی به ماکو حمله می‌کنند و گاهی از شکی به ماکو می‌رسند و در این بین نوشیدن شراب ادامه دارد.

هوش مصنوعی: در قراباغ و شماخی و شیروان و اردوباد و نخجوان و ایروان، مناطقی هستند که در این شعر به آن‌ها اشاره شده است. این مناطق ممکن است یادآور تاریخ، فرهنگ و ویژگی‌های خاص خود باشند.

هوش مصنوعی: شهر را غارت کن و روستا را بگیر، اموالشان را به باد بده و چون سگی که طعمه‌اش را می‌درباد، بقاپ.

هوش مصنوعی: بعد از آن دیگر به این بیچاره نخواهی پرداخت، زیرا باید گوشتش را از گاو جدا کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که من متعلق به شکار و مال خودم هستم و اینکه کسی مثل تو به خود اجازه می‌دهد که مال مرا تصرف کند، نشان از دیوانگی و افراط او دارد.

هوش مصنوعی: بیا این موضوع را فراموش کن، یا اگر می‌خواهی، از دارایی خود به من بده.

هوش مصنوعی: مردم در بازارها تو را به یاد می‌آورند و تمجید می‌کنند، در حالی که در کنار افرادی که در حال گذراندن دوران بیماری هستند، قرار می‌گیری.