هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه این داستان را روایت کرد، شنونده با دقت به آن گوش داد و در سکوت به تفکر فرو رفت.

هوش مصنوعی: گفتار انسان‌های خردمند را بسنجید، زیرا کلمات دانایان باعث رشد و پرورش روح می‌شود.

هوش مصنوعی: به او گفتم می‌دانم که این تاج و تخت متعلق به کیان است و تو آن را به لطف سرنوشت به دست آورده‌ای.

هوش مصنوعی: تو همان کسی هستی که با تیغ تیز و برش‌دار، آتش را در دل آرامی شعله‌ور کردی.

هوش مصنوعی: به کوه‌های البرز و مازندران، و همچنین به سرزمین خوارزم و هامون در سرزمین هاماوران اشاره شده است.

هوش مصنوعی: تو با ضربات سخت و مرگبار خود، بسیاری از رزمندگان و شجاعان را شکست دادی و آنان را به زمین انداختی.

هوش مصنوعی: وقتی که پرچم را به سوی توران بلند کردی، مانند نهنگ، دم را به عقب کشیدی.

هوش مصنوعی: من همیشه به خاطر محبت تو سپاسگزارم و زبانم تنها به نام تو در روز و شب می‌چرخد.

هوش مصنوعی: اگر چیزی به تلخی یا تندی بیان شود، این احساس از زبان ناشی می‌شود و ربطی به دل و درون شخص ندارد.

هوش مصنوعی: دل من فقط تو را می‌بیند و هیچ‌کس دیگری را در نظر ندارد. احساس می‌کنم که برای من هیچ انتخابی جز تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو با دانش خود جانم را روشن کرده‌ای و به من یاد داده‌ای که چگونه با کمان و کمند خود را کنترل کنم.

هوش مصنوعی: من را به فرهنگ و سنن نیکو آموخته‌ای و در میان پادشاهان مشهور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تو همچون سرو بلندی هستی که آزادانه قد می‌کشی و در کنار تو گیاهان دیگر هم به زیبایی رشد می‌کنند؛ فرزند به فرزند، زیبایی و نجابت در خون تو جاری است.

هوش مصنوعی: به طور خاص، پدرت را می‌گوید که مردی ارزشمند و با ارزش است و در جنگ‌ها با شجاعت مانند یک شیر نر مبارزه می‌کند.

هوش مصنوعی: مردی با تجربیات و دانای کهن مرا به گونه‌ای پرورش داد که مانند سرو استوار و محکم باشم.

هوش مصنوعی: در تمام شب و روز، به فکر من بودی و در درونم اجازه ندادی که اندیشه‌ای بیفتد.

هوش مصنوعی: تو با دمیدن خود، جانی دوباره به وجود من بخشیدی و زنگارهای درد و غم را از دل من زدودیدی.

هوش مصنوعی: من آن پیری را فراموش نکرده‌ام که مانند پلنگی قوی و نیرومند، شکارچی شیر است.

هوش مصنوعی: در روز و شب به یاد آن پرنده‌ای که بال و پرش را به خاطر می‌آورم، همراه با نشانه‌ها و ابزارهای جنگی مثل کمند، کمان، دشنه، تیغ و گرز.

هوش مصنوعی: در جایی که جنگل هست، شیر زندگی می‌کند و در کوه‌ها ببر وجود دارد. همچنین، دریا از بالا همچون ابر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من امیدوارم که اگر بخت و سرنوشت یاری کنند، ستاره‌ام به من نشانه‌های خوبی بدهد.

هوش مصنوعی: من از ریشه و اساس ظلم را برمی‌دارم و بر آسمان‌ها پایه‌گذار عدالت را قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم که چهره‌ی دنیا را زیبا و نورانی کنم و موجودات پلید را از زمین برانم و پرندگان بی‌خود را از گلزارها دور کنم.

هوش مصنوعی: اگر از افراد با دانش بپرسم که چه راهی دارم، می‌توانم افرادی را که آگاه هستند به هدفم برسانم.

هوش مصنوعی: من از تو دور می‌شوم و به سوی آب و آداب روم می‌روم، چون از کار و گفتار زشت خسته‌ام.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم دل مرد خردمند را به دست آورم و تمام شادی و شیرینی‌اش را به خود جذب کنم.

هوش مصنوعی: من به دنبال شکار دل‌ها هستم و با وجود دردهای فراوان، تلاش می‌کنم تا راه حلی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به درمان خستگان بپردازم و مانند یک پزشک، رنج‌های آنان را از دلشان با اشک‌های خونین‌شان برطرف کنم.

هوش مصنوعی: من ترازویی می‌سازم که وزن ساو را با طلا برابر کند و همچنین وزن چاو را هم با آن تنظیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: من با دشمنانم در بازی‌ای روبرو شدم که در آن آسیب‌های زیادی را متحمل شدم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم طرح و نقشی تازه ایجاد کنم که از آن بتوانم چیزی را که خودم داده‌ام به دست بیاورم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات در بازی شش‌انداز، برای رقابت با حریف، باید به دقت و با حوصله پیش رفت و هر مهره را به درستی در میدان بازی قرار داد.

هوش مصنوعی: من زودتر از سن هجده سالگی، ویژگی‌های پاکدامنی را در خود پرورش می‌دهم و به پایان خط می‌رسم، با آخرین زخم بر دستان خود.

هوش مصنوعی: وقتی کعبه در دستان من قرار می‌گیرد، مانند اسباب بازی‌هایی در دستان کودکان خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر او در بازی شطرنج به مهارت تمام مسلط شود، من نیز مانند فیل‌های سرمست بر او خواهیم تاخت.

هوش مصنوعی: من فرزین را که بی‌جان است به دست خودم از پا درمی‌آورم و او را به عنوان یکی از شاهزادگان به شکست می‌کشانم.

هوش مصنوعی: در این دنیا، اوضاع و احوال به هم ریخته است و مردم در حیرت و ترس از آنچه بر آن‌ها می‌گذرد، به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: تمامی روستاها و محل‌های کوچک به حالت بی‌حاصل و کم‌ثمر درآمده‌اند و مردم عادی به خدمت‌گزاران کسانی تبدیل شده‌اند که از طبقات بالاتر جامعه هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به تضاد میان دو نوع زندگی اشاره دارد. یک طرف، راهی پر از خطر و ناامنی است که به خاطر دزدی و ویرانی به مشکل خورده و طرف دیگر، دهکده‌ای با ثروت و برکت است که کدخدای آن با زر و سیم معروف است. اما در کنار این ثروت، دهقانان فقیر نیز وجود دارند که در تلاشند تا زندگی خود را بگذرانند. به طور کلی، این بیت به تناقضات اجتماعی و اقتصادی پرداخته و نشان‌دهنده چالش‌های موجود در جوامع مختلف است.

هوش مصنوعی: کدیور، با دقت و کارد برنج را از دانه‌هایش برداشت می‌کند و به سبب این کار، از کشت او، ثروت و برکت زیادی نصیبش می‌شود.

هوش مصنوعی: سرکردگان سپاه اموال و دارایی‌های خود را به راحتی می‌فروشند و به همین آسانی مانند بافنده‌های چینی و گلین که اجناس خود را می‌فروشند، عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: من این کارها را نمی‌پسندم و نمی‌خواهم زشتی‌ها را از ریشه جدا کنم.

هوش مصنوعی: اگر هزینه‌اش را بپردازم، هر کشاورز را از خاک سرزمین خود جدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از زمین ویران چیزی نمی‌خواهم و از خردمندان و پیران هم مالیات نمی‌گیرم.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و زحماتی که کشیده‌ام، از گنجینه‌ای که در اختیار دارم، به دیگران نیز پاداش می‌دهم و نعمت‌هایی را به آن‌ها عطاء می‌کنم.

هوش مصنوعی: باید به لشکر شادمانی بخشید و سرزمین را پر از آبادانی کرد.

هوش مصنوعی: من فرمانده‌ای باتجربه را برای جنگ انتخاب می‌کنم که از نام و ننگ آگاه باشد و بداند چه کسانی را باید با خود همراه کند.

هوش مصنوعی: از این چشم‌های بازیگوش و فریبنده هیچ چیز نمی‌ماند، حتی در میدان نبرد.

هوش مصنوعی: من از قلمی شیرین و خوشبو، برای خسته‌ها دارویی می‌سازم.

هوش مصنوعی: من چهار دفتر را یکی می‌کنم، مانند تصویر زیبایی که تمام آب و آینه‌ها در آن آشکار است.

هوش مصنوعی: خواننده باید آگاه شود که از دانش و خرد خود می‌تواند به نتایج و پیامدهای نیک و بد دست یابد.

هوش مصنوعی: دیوانی که به راحتی زندگی می‌کنند و تن به زحمت نمی‌دهند، در دوزخ جای می‌گیرند، در حالی که انسان پارسا و بااخلاق که به تلاش و زحمت می‌پردازد، در بهشت جای خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: در دل شب تاریک، نور ماه راه را روشن می‌کند و به انسان کمک می‌کند تا مسیر خود را پیدا کند.

هوش مصنوعی: نویسندگان بی‌خانمان به خاطر نوشته‌های خود دچار سردرگمی می‌شوند و با کنجکاوی در پی کشف حقایق جدید هستند.

هوش مصنوعی: در هر ده، شهر، کوه و دشت، به کجا می‌توانیم برویم و ببینیم که آنجا کجا را می‌توان یافت که متعلق به آن شخص خاص بوده است؟

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به وضعیت و مشکلاتی که در زندگی وجود دارد اشاره دارد. به طور کلی، این جمله نشان‌دهنده‌ی ناهماهنگی و بی‌نظمی در زندگی است که در آن حیوانات مختلف با جایگاه‌ها و ویژگی‌های متفاوت در کنار یکدیگر قرار دارند. به همین دلیل، این تصویر به ایجاد یک محیط آشفته یا بی‌قانونی اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: در فصل‌های بهار و پائیز، با وجود رودخانه‌ها، چاه‌های آب و باغ‌ها، محصولاتی به بار می‌آید که نتیجه‌ی تلاش و رسیدگی به زمین است.

هوش مصنوعی: هر زمان که بر معانی و کیفیت‌ها نظر می‌اندازند، از بررسی نیکو و سنجش دقیق بهره می‌برند و به تدریج از این ارزیابی‌ها آگاهی کسب می‌کنند.