هوش مصنوعی: تصویری از خودم را به دوستم هدیه دادم تا او بتواند به جای من صورت زیبا و معطرش را ببوسد.

هوش مصنوعی: ای تصویر من، وقتی به محله‌ات می‌رسی، همه وجودم را به پاهای او می‌ریزم.

هوش مصنوعی: آن موهای زیبا که مانند ماه می‌درخشد، اگر در باغی بچرخد، به جای شکر، بوسه‌ای از آن لب‌ها ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: اگر آن پری با زیبایی خاصی باشد، با محبت خود را به او نزدیک کن و دستت را بر روی گردنش بگذار.

هوش مصنوعی: این بیت به مضمون پنهان کردن عشق و زیبایی اشاره دارد. شخصی به آرامی و به دور از چشم دیگران، می‌خواهد پیامی را به معشوق بگوید. او می‌خواهد از زیبایی و ویژگی‌های خاص طرف مقابل صحبت کند، ولی به شیوه‌ای غیرمستقیم و محتاطانه که مبادا کسی متوجه شود. در واقع، این پیام به نوعی راز یا احساسی عمیق مربوط می‌شود که باید به سادگی و آرامی بیان شود.

هوش مصنوعی: شب را به سوی تو می‌آیم و با گیسویت خود را در دام می‌اندازم تا چهره‌ات را روشن کرده و خرگاه و جمعیت را زینت بخشم.

هوش مصنوعی: ای امیر بانو، عشق تو از همه سو مرا در بر گرفته و گیسوی تو مثل کمند، به دور گردن من پیچیده است.

هوش مصنوعی: ماهی را بر سر قرار داده‌اند و از عطر خوب مشک به عنوان تاج استفاده کرده‌اند، همچنین در برش پیراهنی از گل لاله به تن دارد.

هوش مصنوعی: عشق تو را با تمام وجودم پذیرفتم و در این عشق ثابت‌قدم بودم. از این شادی نوین، غم‌های قدیمی را از دل خود بیرون راندیم.

هوش مصنوعی: این راز به محبوب مربوط می‌شود و این درد با درمانگر است. صدای پرنده‌ای است که خبر از کشف این باغ می‌دهد.