هوش مصنوعی: زمانی که شب‌بانویی با زلف‌های پر پیچ و تابش به خواب می‌رود، عطر خوشی مانند عطر غالیه بر مشکی و نقره‌ای می‌نشیند.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، درون خیمه، ستاره‌های ثابت را مشاهده کردم که مانند تخم‌زرینی زیر بال‌های یک کلاغ قرار دارند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که دختران زیبا چون نقره هستند، در شب چهره خود را از پشت پوشش و لباس‌های بلندشان نمایان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ستارگان در آسمان مانند زنانی با پوست نقره‌ای به نظر می‌رسند که در میان سبزه‌ها قرار گرفته‌اند، به‌طوری که گویی در آب شسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: پروین هفت چراغ از طلا و هفت رکاب از نقره فروخته است.

هوش مصنوعی: دختران کوچک مانند کشتی‌هایی هستند که در میان امواج دریاهای شمالی گرفتار گرداب شده‌اند.

هوش مصنوعی: من چهار نفر خوشبخت را دیدم که در فضا حاضر هستند، مانند کسانی با دلوهای سیاه که ایستاده‌اند و از زلف‌های رنگ شده خود، پستی و بلندی به وجود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: برای حمل بار و بارکشیدن، مانند چهار نفر کُرکی که از چاه آب می‌کشند، بار را بر روی شتران نیرومند می‌گذارند.

هوش مصنوعی: اگر تیرانداز را ببینی که از کمانش تیری بی‌زه می‌زند، بدان که او در واقع تیر زرین را پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: به کمان چرخ نگاه کن که بدون زه و دست نمی‌تواند تیر طلایی را به طرف ستاره شهاب پرتاب کند.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای مانند عقاب و نسر را هرگز ندیدم که در کنار هم باشند، جز اینکه در آسمان، پرنده‌ای بی‌دغدغه در سایه عقاب آرامیده باشد.

هوش مصنوعی: یک شب من و محبوبم به هم نشسته بودیم، مانند حوریان بهشت که از دختران زیبا انتخاب شده‌اند.

هوش مصنوعی: دختری با قدی راست و زیبا که مانند ماه در کشمیر می‌درخشید، و چهره‌اش همچون دختران زیبا و شاداب قبیله‌ی ترک در صغلب بود.

هوش مصنوعی: گاهی بر تنم لباسی از نقره ساده می‌زنند و گاهی گردن‌ام را با ریسمان از مشک خالص می‌آرایند.

هوش مصنوعی: از آن چهره زیبا و آن زیبایی منحصر به فرد، از آن شراب خالص و از آن عقیق دلپذیر.

هوش مصنوعی: عطر و بوی خوش مشک را به مغز می‌پاشد و نور و روشنایی به چشم‌ها می‌دهد. شکر را در جام می‌ریزد و شراب آماده می‌کند.

هوش مصنوعی: هوا دلپذیر است و زمین پوشیده از سبزه، من در زیر درختی نشسته‌ام و ماه را در آغوش گرفته‌ام و در نور نرم مهتاب خوابم برده است.

هوش مصنوعی: شب طولانی به پایان رسید و من تمام شب خوابیده بودم، در حالی که تا صبح مست و غرق در حالتی خاص بودم.

هوش مصنوعی: وقتی که سپیده‌دم از دوه فراد آمد، مؤذن بر بام اذان گفت و امام به محراب رفت.

هوش مصنوعی: در میان هزاران درخت باغ و در کنار کوه، یکی از پرندگان آواز زیبایی را شنید و دیگری به نواختن ساز پرداخت.

هوش مصنوعی: عشق من، همانند گل لاله با صورت زیبا و قامتش مانند درخت سرو است که همچون خورشید، سر از حجاب خود بیرون آورده است.

هوش مصنوعی: ای کاش از عمر گرانبهای خود بیشتر مراقبت می‌کردیم، زیرا این سرمایه مهم به سرعت از دست ما می‌رود. باید هرچه زودتر به فکر باشیم.

هوش مصنوعی: ای عزیز، چون عمر چنان که می‌گذرد، تلاشی کن و وقت را از دست نده. بهره و سودی ببر و از فرصت‌های زندگی استفاده کن.

هوش مصنوعی: وقتی که سنّ تو بالا می‌رود، باید ارتباطت را با جوان‌ترها قطع کنی، زیرا هیچ‌کس، چه پیر و چه جوان، نمی‌تواند به طور دائمی در این دنیا بماند.

هوش مصنوعی: در دوران پیری نمی‌توان به جوانی بازگشت و نباید به یادروزهای جوانی، که به خوبی‌ها و شور و حالی همراه است، دل بست.

هوش مصنوعی: از جا برخیز و برای شکرگزاری به درگاه خداوند مهربان کمر همت ببند.

هوش مصنوعی: اگر کسی در صبح و شب یاد خدا را نکند، او مانند انسان نیست و از حیوانات و موجودات بی‌روح کمتر است.

هوش مصنوعی: مرغی در حال آواز گفتن به تسبیح خداوند است و ما در سکوت به سر می‌بریم. در حالی که چشمان نرگس در بیداری به ما نگاه می‌کند، ما در خواب و غفلت هستیم.

هوش مصنوعی: ابتدا با نام خداوند یگانه ذکر و تسبیح بگویید، سپس از اشک چشم خود چون گلابی بر چهره‌تان بریزید.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دیگران می‌خواهی، از خدا بخواه که اوست که در تمام دنیا، سبب‌ساز همه امور است.

هوش مصنوعی: وقتی این را شنیدم، شیطان را از خود دور کردم و از راه نادرست باز گشتم و به مسیر درست هدایت شدم.

هوش مصنوعی: به آب رفتم و با بدنی مشابه گل نیلوفر به آب می‌زنم و سجاده و فرش و لباس‌هایم را از آب تمیز می‌کنم.

هوش مصنوعی: سپس با رویی خاضع و ناتوان، پیشانی را به خاک گذاشتم و از هر دو چشمم اشک مانند آبادی‌دار می‌ریخت.

هوش مصنوعی: پس از پایان نماز، زبانم را به ذکر استغفار می‌گشایم تا به خاطر این امید که خداوند آمرزنده است و من نیز شخصی هستم که به اشتباهات خود پشیمانم و برمی‌گردم.

هوش مصنوعی: حتماً! معنای بیت به این صورت است: من دائماً در دل می‌سوزدم و می‌گفتم ای آن که همه چیز را به وجود آورده‌ای، این نه مانند پلانی نیست که فقط در ظاهری خاص نمایان شود.

هوش مصنوعی: تو مانند ابر و باد از بخار و دود شکل می‌گیری و همچون رعد و برق در آسمان می‌درخشی، زاده‌ی ابرها و باران‌ هستی.

هوش مصنوعی: وقتی که درِ توبه را به روی ما باز کردی، لطف تو را نادیده نگیر و درهای امید را به روی ما باز بگذار.

هوش مصنوعی: این بدن خاکی را به خاطر خشم نسوزانید، زیرا خاک طاقت هیچ عذابی را ندارد.

هوش مصنوعی: ناگهان، از سوی سرو، خبر خوش بخشش به دلم رسید و نور الهی در دل من تابید.

هوش مصنوعی: صدایی به گوشم رسید که می‌گفت: ای بنده‌ام، من از خطاهای تو چشم‌پوشی می‌کنم و به راستی من بخشاینده‌ای هستم که هرکس به سوی من بیاید و توبه کند، او را می‌بخشم.

هوش مصنوعی: اگر زبانت را بر انتقاد و بدگویی دیگران ببندی، هیچ‌کس را نباید به خاطر عتاب و سرزنش او آزار بدهی.

هوش مصنوعی: به جز دو گروه خاص، باقی افراد سزاوار دشنام هستند، اما این دشنام نباید به صورت مختصر باشد، بلکه باید به طور مفصل بیان شود.

هوش مصنوعی: نخست آنکه در دیوان عدل قرار گرفته و مقیم است، باید وظایف خود را انجام دهد و به انصاف و شایستگی پاداش بگیرد.

هوش مصنوعی: سپس در میان مردم می‌افتد و چهره‌ای فریبنده به خود می‌گیرد، در حالی که در باطن، خطرناک و تیزبین مانند سگ‌ها و درنده‌خوی مانند گرگ‌هاست.

هوش مصنوعی: شخصی که نه از جراحی چیزی می‌داند، نه از کحالی و طب، هیچ چیز از معلم یاد نگرفته و کتابی نخوانده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نوعی انتقاد می‌کند و می‌گوید که بدعت‌گذاری و قناعت (رضایت به کم) در این زمینه نیست، بلکه شخصی خود را همچون خود پزشک دانسته و بر این باور است که به دلیل نادانی، خود را در مقامی بالاتر از آنچه که هست، قرار داده است. همان‌طور که اسکولاب (نوعی موجود افسانه‌ای و ناپسند) به نظر می‌رسد، این فرد نیز در خیال خود به‌خود عنصری ویژه می‌دهد، در حالی که در واقعیت در جهل به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: حکما و پزشکان به نام و شهرت خود شهرت یافته و با این عناوین معتبر شده‌اند و به همین دلیل از موضع خود قوی و با نفوذ گشته‌اند.

هوش مصنوعی: در شصت سالگی می‌توان همچنان شاداب و زیبا به نظر رسید، مانند یک عروس تازه. گاهی پوست صورت با سفیدی نرم و زیبا و گاهی با رنگ سرخ زینت می‌یابد.

هوش مصنوعی: موهایش به عجیبی با چهره‌اش در هم آمیخته و در زیر بینی و بالای لبش به شکل غیرعادی جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که چیزی به طور خاص و منظم تنظیم شده است، به گونه‌ای که شبیه به یک نماد بصری خاص یا یک ساختار مشخص در یک متن است. در واقع، این توصیف به یک نوع تنظیم یا شکل‌گیری اشاره دارد که در آن عناصر مختلف به شکلی هماهنگ و منظم در کنار هم قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: با دیدن کفش پاشنه‌دار و کراوات و یقه‌تی که به تن داری، فکر می‌کنی که از فرهنگ غربی خارج نشده‌ای و هنوز به آن تعلق داری.

هوش مصنوعی: متنی بر روی یک لوح در بالای درب یک مطب دکتر نوشته شده است که به موضوع نسل‌زایی و تولیدمثل اشاره دارد.

هوش مصنوعی: حسین بیک بیطار دیپلم پزشکی گرفته و در زمینه دامپروری و مدیریت طویله نواب فعالیت زیادی کرده است.

هوش مصنوعی: در اطراف مدرسه عده زیادی از دانش‌آموزان با کفش‌های پاره در حال آمد و رفت هستند و نشان از تلاش و کوشش آن‌ها برای تحصیل دارد.

هوش مصنوعی: این شخص به قدری در علم و موسیقی مهارت دارد که می‌تواند با ضربه‌ای به تار، عمر دیگران را به دقت و ظرافت بررسی کند.

هوش مصنوعی: مؤذن مسجد دلیل بر وجود حکمت و معرفت است، همان‌طور که تشخیص و مشاهدهٔ ثعالب به وضوح مشخص است.

هوش مصنوعی: کسی که نتواند تفاوت میان خراسان و ماوراء النهر را درک کند، نمی‌تواند گوش به لحن زیبای مسیحی نیز بسپارد.

هوش مصنوعی: با یک اشاره می‌توان هزاران محل ویران را به مکان‌هایی آباد تبدیل کرد. در جهان، هر خرابی می‌تواند به بنایی زیبا و پر رونق تبدیل شود.

هوش مصنوعی: در باغ گل‌ها و درختان شکوفه، کسی نمی‌تواند جایگاه و ارزش هر چیز را به درستی درک کند؛ چرا که شمارش و حساب کردن آن زیبایی‌ها برای او ناممکن است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در این بیت به نوعی به تقلید و کپی کردن از دیگران اشاره شده است. همچنین، به نظر می‌رسد که نکته‌ای درباره بازی یا قمار و همچنین توجه به دقت و تمرکز در آن مطرح شده است. ممکن است با استفاده از اصطلاحاتی خاص به نوعی از تعاملات اجتماعی نیز اشاره شده باشد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس تا به حال با او در بازی قمار هم‌سطح نبوده است، زیرا ماهرانی که به این بازی علم دارند، در این میدان حاضر شده‌اند.

هوش مصنوعی: ولی نمی‌داند که در نگاهش، عنکبوت و خوشه انگور به چه معنا هستند؛ همان‌طور که اسطرلاب (ابزاری برای نجوم) هم در وجود اوست.

هوش مصنوعی: از نام همه داروها و گیاهان دارویی، آنچه که او یاد گرفته بنفشه، سه‌پستان، خرفه و عناب است.

هوش مصنوعی: هیچ چیز ناقصی نمی‌تواند به درستی از کامل تفکیک شود، مانند این‌که آب کشک نمی‌تواند اصل کشک را از ظرف آن تشخیص دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت به توضیح این موضوع پرداخته شده که عوض کردن یک چیز با چیز دیگر ممکن است. به عنوان مثال، در روند خون‌گیری و درمان، شاید به جای یک روش خاص، از روش دیگری استفاده شود. به عبارت دیگر، اشاره به تغییرات و گزینه‌های مختلف در درمان یک بیماری دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند حکیم خندابی نمی‌داند که چگونه می‌تواند با گرفتن خون از رگ‌ها و دادن آب، زندگی را ادامه دهد.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه در گردونه زندگی هیچ چیز دیگری به من داده نشود، به من بسیار می‌دهد که برای بیمار در این گردونه، فایده‌ای داشته باشد.

هوش مصنوعی: ایرانیان همواره به عنوان هنرمند شناخته می‌شوند، اما افسوس که ایران از ابزار و امکانات لازم برای هنر و خلاقیت خالی است.

هوش مصنوعی: اگر در زمان رستم چرخ خیاطی وجود داشت، می‌توانستند دوخت و دوز کنند و به راحتی پهلوی سهراب را ترمیم کنند.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام یکی از این جمع بی‌پروا، کسی بوده که از تمام دانش‌ها و آداب بی‌خبر بوده است.

هوش مصنوعی: دو سال پیش همسایه‌ای بود که به دلیل فقر و سالخوردگی، قدرت و تحملش را از دست داده بود.

هوش مصنوعی: دو گاو شیرده در خانه یک انسان فقیر زندگی می‌کردند و از شیر آنها، رنگ، روغن و آب تهیه شده بود.

هوش مصنوعی: غذا و لباس مردان و زنان و کودکان به خوبی از آن شیر که مانند شکر خالص است، تأمین شده است.

هوش مصنوعی: هر صبح برای دکتر، از شیر خوش‌طعم و صاف که حاوی دوغ، مسکه و دوشاب هم بود، صبحانه‌ای تهیه می‌کنی.

هوش مصنوعی: نه از او چیزی خواستی و نه بهای شیر را طلب کردی، بلکه از آفرینش او دل شاد بودی و چهره‌ات سرشار از سرزندگی و شادابی بود.

هوش مصنوعی: روزی اتفاقی پیش آمد که شیر نتوانست با سینی پر حبوبات به بالای سرش ببرد و دچار خستگی شد.

هوش مصنوعی: دکتر را در بازار مشاهده کرد که در حال گذر از كنار بیمار خود است و به سرعت به سمت خانه می‌رود تا نماز مغرب را به جا بیاورد.

هوش مصنوعی: سلام کرد، فروتنی نشان داد و خدمت کرد. مانند بندگان، بر افسار و رکاب احترام گذاشت و بوسه زد.

هوش مصنوعی: وقتی دکتر با نگاهی بی‌احترامی به او نگاه کرد، به او به شدت انتقاد کرد و نکوهش‌های فراوانی را به زبان آورد.

هوش مصنوعی: چرا دیروز به من پیام نفرستادی؟ کار شیر را که باید انجام می‌دادم، به طور ناگهانی و گیج‌کننده‌ای بر دوش من گذاشتی.

هوش مصنوعی: شخصی از غیبت و عدم حضور دوستش عذرخواهی می‌کند و می‌گوید که در خانه‌اش به فکر او بوده است. او به نوعی می‌گوید که این غیبت به دلیلی خاص و مهم است و کسی باید از او محافظت کند.

هوش مصنوعی: وقتی این را شنید، فریاد زد که ای موجود ناپاک و پست، تو چه بدی می‌کنی که به من پول و شیر نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: وقتی که شیر را پیدا نکردم، تو از من سکه‌ام را گرفتی. ای کسی که خانه‌ات ویران است، تو این زیان را به من رساندی.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای الاغ، تو در واقع کیستی و چه چیزی هستی؟ نه وزنی بر دوش داری و نه مالک چیزی هستی.

هوش مصنوعی: نه من مالی به تو می‌دهم و نه تو از من چیزی می‌گیری، نه تو زکات مال من را طلب می‌کنی و نه مال من به اندازه لازم است.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است که تو خودت این شیر را خریده ای یا اینکه ما دو نفر با هم به نوعی دچار مشکل شده ایم؟

هوش مصنوعی: او این را گفت و با خشمی شدید از کنار او دور شد. بدنی پر از درد و دلی که از غم آتش می‌زد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، دکتری که شرف و آبرو ندارد، رفت و جایی پیدا کرد که حافظ و دوستانش مشغول به صحبت و سلامتی هستند.

هوش مصنوعی: نشسته و گفت که یک میکروب درون فضله گاوان ظاهر شده است که مانند زهر ذوب شده عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که آن میکروب‌ها در طویله به حرکت درآیند، گرد و غبار و حشرات برمی‌خیزند.

هوش مصنوعی: از نیش پشه و پر مگس، دودی به وجود می‌آید که زهر آن در خون انسان‌ها نفوذ می‌کند، زیرا عرق انسان جذاب شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی به خون من درآید، همیشه گرفتار رنج و درد خواهد بود و آرامش اعصابش از دست خواهد رفت.

هوش مصنوعی: اکنون باید در شهر ما خبری از گاوها نماند و حتی طویله‌هایی که در آن هستند نیز باید ویران و خالی شوند.

هوش مصنوعی: اگر این کار انجام نشود، دردی به مردم وارد می‌شود که حتی افراد با تدبیر هم نتوانند آن را درمان کنند.

هوش مصنوعی: وقتی این را شنیدند، اجزای وجودشان، که در سرِ حفظ و نگهداری تمامیت بودند، به دلخواه فرو افتادند و از اندیشه خارج شدند، مثل خرهایی که از روی غرور خود را به خواب می‌زنند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نخواست از سخنان او دلیل و مدرکی بخواهد و هیچ‌کس هم به طور دقیق به آن سوال و جواب رسیدگی نکرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به او نگفت که تو تجربه‌ای بی‌فایده کسب کرده‌ای یا اینکه به خاطر لحن شیرین زبانت، به خود می‌بالایی. ای فرد نادان!

هوش مصنوعی: آنها خاموش شدند چون نادان بودند؛ از بالاترین جایگاه تا پایین‌ترین، از درگاه تا محل عبادت.

هوش مصنوعی: پس از مشورت کردن، همه پیشنهادات را به شکل نامه و کتابی به مقام وزارت ارائه کردند.

هوش مصنوعی: از جایی که فرماندهی مقام نظم و انضباط وجود دارد، حقیقتی ناخوشایند می‌رسد: اینکه هر چیزی را که به تهران بیاورند، در چرخش و دوران به عقب برمی‌گردد و بی‌فایده می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی ماجرا به مقامات بالا رسید، حکمی در مورد آن صادر شد که به شدت به سامان‌دهی این موضوع اشاره داشت.

هوش مصنوعی: گاوها را از شهر بیرون ببرید و فضای درستی برای نگهداری‌شان فراهم کنید.

هوش مصنوعی: در آن زمان که هنوز غم و اندوهی بر دلم حاکم نبود، واقعه ای شگفت را مشاهده کردم که تماشای آن چشمانم را پر از اشک کرده بود.

هوش مصنوعی: از شهر بیرون دیدم که گروهی از گاوان مانند پلنگ از لانه و شیر از جنگل در حال حرکت بودند.

هوش مصنوعی: کسی با آَخور وداع کرده و به دشت می‌رود، مانند موجوداتی که از همخوابگی با گاوان و غزال‌ها به سمت مرتع و آب‌نما می‌روند.

هوش مصنوعی: از ناله و صدای گاوان، روح اپیس و برمایون به اوج رسید و ثور و ثریا به حالتی کبابی و سوخته درآمدند.

هوش مصنوعی: ای خر نادان، rebel و سرکش! به گفته‌های من گوش کن و نکات خوب را درک کن.

هوش مصنوعی: تو مانند حیوانی هستی که نمی‌دانی و نمی‌شناسی ترنجبین و عسل را، و همچنین راز حنظل و جلباب را.

هوش مصنوعی: تو آن موجودی هستی که ارسطو در مقابل تو ناچیز است و کسی که در مقام و دانشش به فلطون می‌رسد، در کنار تو مثل یک خر می‌ماند.

هوش مصنوعی: خداوند قدرت و توان تو را از تو گرفته است، زیرا تو با کسی که دارای بزم و توانایی‌های زیادی است، در ستیزه و جدال هستی.

هوش مصنوعی: خرها از ظلم تو رهایی یافته‌اند و گاوها در عذاب هستند. این نشان‌دهنده تفاوت‌های جنسیتی است و جایی برای سرزنش نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسانی که مورد آزار و ستم قرار می‌گیرند، در نهایت به کسی تبدیل می‌شوند که از آن آزاردهنده بهتر و برتر عمل می‌کند. به عبارتی دیگر، سختی‌ها و مشکلات آنان، آنها را قوی‌تر و باهوش‌تر می‌سازد.

هوش مصنوعی: باور نکن که از خانواده‌ای پاک و با اصالت هستی، بلکه این شرافت تو تنها ظاهر و فریب است، همان‌طور که تخم خر نمی‌تواند مسیحی باشد.

هوش مصنوعی: اگر بر عقیده خود اصرار داری، اکنون با دلایل و شواهد قانع کننده، آن را بررسی کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به این موضوع اشاره دارد که حمار (از ایزد) مسیح بی‌نظیر و خاص است و به دلیل عدم زحمت و سختی، نتوانسته بود تخم و نسل جدیدی داشته باشد. به عبارتی دیگر، وجود او به خودی خود و بدون زحمت پیشین بوده است و از سختی‌ها و عذابی نگذشته تا بتواند چیزی مانند نسل خود را همچون دیگر موجودات به وجود آورد.

هوش مصنوعی: دو کتاب تورات و انجیل را بخوانید؛ چرا که تاریخ این واقعه به وضوح در آن‌ها ثبت شده است.

هوش مصنوعی: من کسی را یافته‌ام که از اجداد و مادران توست، بگو کدام یک از نیاکانت بوده و چه درختی از کدام شاخه به تو منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: شرافت و بزرگی پسران به طور کامل از پدرانشان نشأت می‌گیرد و نسل‌های بعدی هیچ‌گاه به پای آنها نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: اگر فرض کنیم که آنچه را می‌گویی حقیقت دارد، من همان کسی هستم که نسل تو را از بین می‌برم.

هوش مصنوعی: من به خودم می‌گویم که با صدای بوق و دمیدن در شیپور، یادآوری از آیات الهی و نشانه‌های بزرگی را در ذهنم زنده کنم.

هوش مصنوعی: فهمیدم که در فضله‌ی گاو زهر وجود دارد، و این برای من خطرناک‌تر از زهر کسی است که از دندان‌هایش سم می‌پاشد.

هوش مصنوعی: در این معامله، وجدان پاک می‌گوید که چرا باید بر مردم این روستا، بدبختی و عذاب نازل شود.

هوش مصنوعی: آیا مردم رستاق، بندگان خدا نیستند؟ پس چرا به آن‌ها آسیب می‌زنی، ای ستوده و محترم؟

هوش مصنوعی: اگر واقعا این گفته را درست می‌گویی، پاسخ من را بده و اگر دروغ می‌گویی، به فرد دروغگو اعتماد نکن.

هوش مصنوعی: اگر اکنون دوباره موضوعی را مطرح کنی، ما آماده‌ایم که به آن پاسخ دهیم.

هوش مصنوعی: شیر گاو می‌تواند زهر را درمان کند، اما دهان تو زهر کشنده‌ای دارد.

هوش مصنوعی: چرا برای چه در پوستین گاو می‌افتی، در حالی که باید به بی‌گناهی بچسبی و بر روی آن زحمت نکشی؟

هوش مصنوعی: آیا ندیدی که در هند، مردم هندو با خلوص نیت و به خاطر پاداش، گاو را پرستش می‌کنند؟

هوش مصنوعی: آیا نمی‌بینی که زرتشتیان از محصولات کشاورزی و شیر گاو همواره برای تهیه‌ی دو چیز استفاده می‌کنند: یکی نوشیدنی پادیر (دوغ) و دیگری لبنیات (کره یا ماست)؟

هوش مصنوعی: آیا به سرزمین‌های دور سفر نکردی تا با زیبایی و جذابیت آنجا، خود را از زشتی‌ها و ناپاکی‌ها آزاد کنی؟

هوش مصنوعی: شاید نمی‌دانی که حتی تخم و فضله گاو نیز مانند مس خالص با تیزاب سوخته و از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: به دنبال آب باش، حتی اگر روزی هزار لاشه سگ در آن افتاده باشد و اجزای آن در آب ترکیب شده باشد.

هوش مصنوعی: آب را به حوض خانه‌ات بریز و آن‌جا معجون، نوشیدنی و شربت بیاور.

هوش مصنوعی: در یک روستا، کسی به بیمار دارویی می‌دهد که خودش نیز از آن می‌نوشد، زیرا این کار را به جای غذا و حتی جای شراب می‌داند.

هوش مصنوعی: از گاو که شیرش برای موجودات زنده همچون خون برای انسان‌ها و روح در اعصاب ضروری است، اهمیت و ارزش آن را می‌توان فهمید.

هوش مصنوعی: از روی نادانی دوری جسته و کناره‌گیری کن، که برایت خوشایندتر از شیر گاو خواهد بود.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، خداوند با پاداشی که به تو می‌دهد، به دو نوع عذاب اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: سرت را به کار سخت وادار کرده‌اند و چنان تو را در وضعیتی قرار می‌دهند که نتوانی راه رفتن و بازگشت را تشخیص دهی.

هوش مصنوعی: در شهر ما هیچ‌کس بیچاره‌تر از گاو نیست، آن هم در میان شلوغی و جمعیت دیگر حیوانات.

هوش مصنوعی: ماده و نر به خدمت ما آمده‌اند و ما را از نعمت‌های بزرگی برخوردار کرده‌اند، اما اصل و ریشه‌ این نعمت‌ها نزد بهترین سروران است.

هوش مصنوعی: یکی از زمین، محصولی می‌دهد که گرسنگان را سیر می‌کند و دیگری محصولی می‌کارد که تشنگان را سیراب می‌سازد.

هوش مصنوعی: در دوران جوانی، قدرت و انرژی ما از حرف‌ها و آرزوهایمان دفاع می‌کند، اما وقتی پیر شویم، به سادگی تحت فشار و سختی‌ها سقوط خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: از قصاب بترس که بی‌محابا و بدون حساب و کتاب بر این جانور ظلم‌های مختلفی روا می‌دارد.

هوش مصنوعی: خران در شهر به آرامی در حال حرکت هستند، در حالی که سگ‌ها در زیر پوشش خز و پشم خود پنهان شده و در میان خز و سنجاب‌ها دچار تلاطم و تقلایند.

هوش مصنوعی: اما گاو بی‌زبان و بی‌گناه از آخور بیرون آمده و در تپه‌ها و دشت‌ها سرگردان است.

هوش مصنوعی: در زمان‌هایی که باران نمی‌بارد، عرب‌ها زمانی که گاوانی که برایشان اهمیت داشتند را به آتش می‌کشیدند، تصمیماتی گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: به جای اینکه در یک وضعیت سخت و بدون امکانات زندگی کنند و تنها دغدغه‌های خود را بپردازند، چرا به دنبال بهبود شرایط و جستجوی منابع بهتر نیستند؟

هوش مصنوعی: تو در صبح زود کار می‌کنی و تا شب ادامه می‌دهی، پس به خاطر تلاش و زحمتت باید پاداش مناسبی دریافت کنی.

هوش مصنوعی: گاو بی‌زبان در طول روز و شب، در آرزوی داشتن شتری زندگی می‌کند و حسرت لبلاب را به دل دارد.

هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، سلام من را به حافظ سلامتی برسان، با احترام و آداب لازم.

هوش مصنوعی: سپس بگو غیر از اینکه گاو را از این سرزمین کنار گذاشته‌ای، چه کار دیگری کرده‌ای که این رفتارها برای تو به وجود آمده است؟

هوش مصنوعی: این بیت به معنای اهمیت و زیبایی یک زری (نوعی پارچه زیبا یا هدایای گرانبها) است که از محبوبی به دست آمده و مسافران در سفر به کرج آن را گرفته‌اند. این اشاره به زیبایی سفر و تجربه‌های باارزشی دارد که در طول رفت و برگشت به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: چه کارهایی کردی و چه جلوه‌هایی از خود نشان دادی که در طول تاریخ شایسته تحسین و شگفتی است؟

هوش مصنوعی: به جای اینکه این همه طلا و نقره را از قدرت و ثروت جمع کنی و انبار کنی، بهتر است آنها را به کسی بدهی و کمکی به او بکنید.

هوش مصنوعی: به جای این همه هزینه کردن برای دارو و رفتن به دکتر که در مناطق مختلف انجام می‌گیرد و بر آن سوار می‌شوید،

هوش مصنوعی: چرا برای جلوگیری از خطراتی که در شمال وجود دارد، دیواری محکم و مطمئن نساختی تا راه درست را ببندی؟

هوش مصنوعی: در اینجا به ما می‌گوید که چرا به مسائلی که به خراب شدن نان مربوط می‌شود از نانوا نمی‌پرسی و چرا درباره‌ی پاکیزگی آب از کسی که مسئول آن است سوال نمی‌کنی؟ این نشان‌دهنده‌ عدم توجه به مسائل اساسی و ضروری است.

هوش مصنوعی: تا کی شتر را بچرانید؟ بلافاصله بر گاو کار کنید و اجازه ندهید که رکود و سستی بر شما حاکم شود.

هوش مصنوعی: نه می‌توانی با این شرافت بر روی زمین زندگی کنی و نه می‌توانی با این وسایل به آسمان دست یابی.