با سلام. همونطور که اشاره کردید عبور کردن از این دو بیتی کار ساده ای نیست. به نظر می آید که سخن شما درخصوص مصرع دوم کاملا درست است. چون غیر از این نمیتواند باشد وگرنه مصرع فوق بی مفهوم یا گنگ خواهد شد. سپاس

با سلام 

به نظرم با اشاره ای که جناب آزاد کردند، مفهوم شعر کاملا درست میشه. اما درست خواندن شعر قطعا میتونه معنای صحیح این دو بیتی عجیب رو برسونه. بارها اشتباه خوندمش و به نظرم چندین بار باید خوانده بشه تا بشه خوانش درستی از این شعر داشت. بنده نظر خودم رو میگم تا دوستانی که استاد بنده هستند کمک کنند که اشتباهات سخنم اصلاح بشه: (( در مصرع اول: کلمات "آیین" و "عُجب" نباید جدا خوانده شوند. بلکه ترکیب "آیین عُجب" صحیح است که کلمۀ "عُجب" در لغت نامه دهخدا اینگونه آمده است: در اصطلاح عرفا عبارت از خودبینی و خوشنودی از کردار خویشتن باشد (خودبینی) 

بنابراین ترکیب "آیین عُجب" اشاره به کسی است که شیوه اش اینگونه است: رأی خود را به صواب و رأی دیگران را خطا می بیند (لغت نامه دهخدا) 

اما در مصرع دوم : کلمات "خودبین" و "عَجب" جدا از هم هستند که "عَجب" به معنای "شگفت" است.