ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنرا که حلال زادگی عادت و خوست</p></div>
<div class="m2"><p>عیب همه مردمان به چشمش نیکوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>معیوب همه عیب کسان می‌نگرد</p></div>
<div class="m2"><p>از کوزه همان برون تراود که دروست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 171

رباعی شمارهٔ ۱۱۶

آنرا که حلال زادگی عادت و خوست
عیب همه مردمان به چشمش نیکوست
معیوب همه عیب کسان می نگرد
از کوزه همان برون تراود که دروست

هوش مصنوعی: این شعر به این نکته اشاره دارد که فردی که از نظر خُلق و خوی خوب و درست بار آمده، به خوبی‌ها و فضائل دیگران توجه می‌کند و عیوب آن‌ها را نمی‌بیند. اما کسی که خود دارای نقص‌ها و نادرستی‌هاست، فقط عیوب دیگران را می‌بیند و بر آن‌ها تمرکز می‌کند. به عبارت دیگر، رفتار و نگرش افراد ناشی از درونشان است و انسان‌ها بر اساس آنچه در خود دارند، به دیگران نگاه می‌کنند.

رباعی شمارهٔ ۱۱۴

رباعی شمارهٔ ۱۱۵

هوش مصنوعی: کسی که از زادگاه حلال و نیکو بزرگ شده باشد، عیب‌ها و نقص‌های دیگران را به چشم خوب می‌بیند و آنها را ناپسند نمی‌داند.

آنرا که حلال زادگی عادت و خوست

عیب همه مردمان به چشمش نیکوست

هوش مصنوعی: هر کسی عیوب دیگران را می‌بیند و تنها از خودشان بازتاب می‌کند. انسان‌ها بر اساس درونیات و ویژگی‌های خود به قضاوت درباره دیگران می‌پردازند.

معیوب همه عیب کسان می‌نگرد

از کوزه همان برون تراود که دروست

رباعی شمارهٔ ۱۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها