هوش مصنوعی: به نام خداوندی که در این دنیای ناپایدار، از عشق به انسان عمر و زندگی ابدی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: همواره از درد و اندوه دل، رحمت و محبت بیشتری بر دلم افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: بدان که گاهی کسی به خاطر عشق یا زیبایی معشوق، بی‌اختیار و بدون دلیل می‌سوزد، درست مانند این که به خاطر یک شوخی یا مزاح، احساساتی در دل او برانگیخته می‌شود. این نشان می‌دهد که عشق می‌تواند به سادگی و بی‌دلیل هم انسان را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: بدان که دردهایی هستند که هیچ درمانی برای آن‌ها وجود ندارد، همان‌طور که زیبایی‌هایی هستند که هیچ پرده و مانعی نمی‌تواند آن‌ها را پنهان کند.

هوش مصنوعی: به آن زیبایی که از گل شرمنده است، و به آن خوبی که با خود در جدال است، توجه کن.

هوش مصنوعی: بدان که خوشی‌ای که تنها یک ساعت طول بکشد، بهتر از امیدی است که هیچ‌گاه تحقق نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: شبی که در آن زیبایی و روشنی عشق محبوبان سراسر وجود را پر کرده، مانند چهره زیبا و دلربا آنها است.

هوش مصنوعی: دست رد زدن بر سینه روز به معنای نپذیرفتن یا نادیده گرفتن روز است و در اینجا اشاره بهاین دارد که شب و زمان خاصی با نام نوروز و اهمیتش در اولویت قرار دارد. این شب به وضوح نشان‌دهنده تغییر فصل و تجدید حیات است و به نوعی از روز عادی متمایز شده است.

هوش مصنوعی: شما درخشش و زیبایی او را چنان دیده‌اید که گویی نسیم گل در آغوش صبح را احساس کرده‌اید.

هوش مصنوعی: در آن شب، اگر مثلاً تو درخششی از عشق را از دوردست آسمان به نمایش می‌گذاشتی، چهره‌ات مانند چشمه‌ای با نور و جذابیت نمایان می‌شد.

هوش مصنوعی: تو با نور ستارگان از افق پدیدار شدی، مانند روزی که از خورشید روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: ارتفاع بام این باغ، به قدری زیبا و درخشان است که مانند ستاره‌ای تابان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر چشمانت را به سوی او برگردانی، مثل اینکه آفتاب را به سمت خود کشیده‌ای؛ گویی که تیر شهاب را جذب کرده‌ای.

هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که به سادگی با نور و ستاره، جان را در بدن دیدار کرده‌ای. به عبارت دیگر، به آسانی می‌توانی با زیبایی‌ها و درخشش‌هایی که در طبیعت وجود دارد، روح و وجود خود را مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: زنی زیبا و فریبنده، به طرز خاصی از دست یک نگهبان یا سرباز دور می‌شود و سایه‌اش را در چاهی می‌اندازد. این اتفاق نشان‌دهنده‌ی جنبه‌ای از جذابیت و رمز و راز اوست.

هوش مصنوعی: در فضای بیرون از دایره اندازه، ستاره‌ها به شدت می‌درخشیدند، شاید به خاطر خوشحالی که شب به آن‌ها می‌بخشید.

هوش مصنوعی: من و چند نفر از دوستانم که اهل هنر و سخن هستیم، همه در تلاش و زحمت برای یادگیری و mastering مهارت‌های مختلف هستیم.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل به وجود آمد، ناظر بر افق‌ها و دیدگاه‌های جدید شد و از آن زمان به بعد، برجستگان و دانایان توانستند به عمق مسائل پی ببرند.

هوش مصنوعی: همه جا صدای موسیقی خدا به گوش می‌رسد و این صدای شگفت‌انگیز تأثیر زیادی دارد.

هوش مصنوعی: هر دستی که به سمت گوش بردند، پادشاه آسمان‌ها را از خواب غفلت بیدار کردند.

هوش مصنوعی: ما به نوشیدن شراب نشسته بودیم و از عقل و خرد فاصله گرفته بودیم.

هوش مصنوعی: شیشه را با دقت و عشق در آغوش گرفته و از گرمی و جذبه‌اش لذت می‌برم، تا جایی که نام خود را فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ساقی، به قدری می را در شیشه پر کرده که اگر آن را به دریا بریزی، قطره‌ای از آن درد خواهد بود.

هوش مصنوعی: ابر از آب دریا به وجود می‌آید، نه اینکه باران به زمین بیفتد، بلکه خورشید باعث می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی در رنگی غرق شود، به جای موهایش بر تنش نشانه‌ای از عشق و محبت ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: نور او باعث سوز و درد دل است و نسیمش به مانند مریم، مایه آرامش و شفا می‌باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو آن شراب خالص را در شیشه قرار دادی، بار دیگر شیشه را پر از آب کردی.

هوش مصنوعی: وقتی لب‌ها را تر غن غمی کرد، شکوفهٔ لاله بر زمین نرسید.

هوش مصنوعی: در آن جمع، یکی از دختران به قدری زیبا و دلربا بود که همه به او حسودی می‌کردند. او تمام وجودش مملو از ناز و جذابیت بود.

هوش مصنوعی: موهای زیبا و ولنگار، همچون ریسمانی خوش‌رنگ، بر گردن خورشید درخشان تابیده شده است.

هوش مصنوعی: خورشید از دور در کنار دروازه ایستاده و همچون یک پای دوم نور را به زمین می‌تاباند.

هوش مصنوعی: در جهانی که همه زیبایی او را می‌شناسند، کنیزی که در خانه به دنیا آمده است، در نیکویی و زیبایی زبانزد است.

هوش مصنوعی: اگر تو در دور و بر ماه کنعان بودی، برادران هیچ‌گاه این‌قدر رنج نمی‌کشیدند.

هوش مصنوعی: یوسف، به خاطر زیبایی فوق‌العاده‌اش، از شدت شرم و حیا هر لحظه در چاه می‌افتاد.

هوش مصنوعی: گرداگرد چهره زیبا و دلنشین او، مرواریدهای درخشان درخشندگی خاصی دارند.

هوش مصنوعی: تو فرمودی که عابدی با زلف‌های آشفته‌ات مانند سبحه‌ای در آتش، توجه من را جلب کرده است.

هوش مصنوعی: موهای سیاه شب به پای خود افتاده، اما دیگران را در تله‌ای گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: از حسادت جبهه آسمان، ستاره‌ها به خاطر شرم خود سوزان و درخشان هستند.