خواجه عبدالله انصاریمناجات شمارهٔ ۸۸
الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم.
گر درد دهد به ما و گر راحت دوست
ا ز دوست هر آن چیز که آید نیکوست
ما را نبود نظر به خوبی و بدی
مقصود رضای او و خشنودی اوست
مناجات شمارهٔ ۸۷: الهی در سر خمار تو داریم در دل اسرار تو داریم و بزبان اشعار تو داریم ف اگر گوییم ثنای تو گوییم و اگر جوییم رضای تو جوییممناجات شمارهٔ ۸۹: الهی بروز کار آمدم بنده وار با لب پُر توبه و زبان پُر استغفار، خواهی بکرم عزیز دار خواهی خوار که من خجلم و شرمسار و تو خداوندی و صاحب اختیار.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
الهی بر عجز خود آگاهم و بر بیچارگی خود گواهم ف خواست خواست تو است من چه خواهم.
هوش مصنوعی: خدایا، من به ناتوانی‌ام آگاه هستم و به پریشانی‌ام گواهی می‌دهم. خواسته‌های تو برای من اهمیت دارد و من چه خواسته‌ای دارم.
گر درد دهد به ما و گر راحت دوست
ا ز دوست هر آن چیز که آید نیکوست
هوش مصنوعی: اگر دوست ما درد بدهد یا آرامش، باید بدانیم که هر چیزی که از او به ما برسد، خوب است.
ما را نبود نظر به خوبی و بدی
مقصود رضای او و خشنودی اوست
هوش مصنوعی: ما به خوبی و بدی توجهی نداریم، هدف ما فقط جلب رضایت و خوشنودی اوست.
حاشیه ها
1399/10/03 15:01
نستوه
در مصرع 4 پس از رضای او، حرف ربط و جا افتاده است.
1401/11/08 12:02
محسن جهان
خواجه عبدالله بزرگوار رضای خدا را در امور مد نظر قرار داده و می‌فرماید:
خداوندا هر آنچه درد و یا راحتی که از جانب تو بما می‌رسد برایم فرقی ندارد زیرا که رضای تو در آنست.
برای ما خوبی و بدی در امور وجود ندارد، چون هر آنچه از حضرت دوست عطا شود، مطلوب است و خشنودی تو مقصود اصلی می‌باشد.