خواجه عبدالله انصاریمناجات شمارهٔ ۷۱
الهی در آتش حسرت آویختیم چون پروانه در چراغ، نه جان رنج دیده نه دل اَلَم داغ.
مناجات شمارهٔ ۷۰: الهی پایی ده که با آن کوی مهر تو پوییم و زبانی ده که با آن شکر آلای تو گوییم.مناجات شمارهٔ ۷۲: الهی در سر آب دارم، در دل آتش، در باطن ناز دارم، در باطن خواهش در دریایی نشستم که آنرا کران نیست، بجان من دردیست که آنرا درمان نیست، دیدهٔ من بر چیزی آید که وصف آن بزبان نیست.
اطلاعات
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
الهی در آتش حسرت آویختیم چون پروانه در چراغ، نه جان رنج دیده نه دل اَلَم داغ.
هوش مصنوعی: ما مانند پروانه‌ای که به سوی چراغ می‌رود، در آتش حسرت گرفتار شده‌ایم. نه جان ما تحمل رنج را دارد و نه دل‌مان توانایی تحمل داغی را دارد.