گنجور » خواجه عبدالله انصاری » مقامات

بخش ۷

ذکر سه است بلسان بجنان و بجان ذکر بلسان عادت است و ذکر بجنان عبادتست و ذکر بجان سعادتست آنکه در عالم اسم باشد یاد وی بلسان است و آنکه در عالم صفات بود ذکر وی بجنان است و آنکه در عالم ذاتست یاد وی به جان بود

اما ذکر حقیقی آنست که مصحف قدیم نشان کرد و تبیان رسالت بیان کرد: (والذکر ربک اذا نسیت) گفت صفات بشریت به تمام فراموش کن و حلقه نیستی در گوش کن

در عشق تو گه مست و گهی پست شدم

بر یاد تو گه نیست گهی هست شدم

در هستی ودر نیستی ام گر نگری

یکبارگی ای نگار از دست شدم

بخش ۶: تذکر نتیجه تفکر است بخش ۸: مقصود از عتاب از دوست خطاب با اوست تا قصه عشق دراز کند زمانی با دوست راز کند چون عاشق نصیب خویش بگذاشت و خودی خود در باخت با هرچه داشت حالی سخن بگذاشت چون معشوق خواهد با وی خطاب کند عتاب آغاز کند گه میسوزد گه می نوازد گه می فروزد گه می گدازد و اگر به مستی دست زند گوید که پست باش اگر پست شود گوید مست باش اگر بخود هستی نماید گوید بما نیست باش و اگراز خود نیست شود گوید بما هست باش

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)

قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه

منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هوش مصنوعی: ذکر سه نوع دارد: ذکر با زبان، ذکر با دل و ذکر با جان. ذکر با زبان به عادت مرتبط است، در حالی که ذکر با دل به عبادت و ذکر با جان به سعادت مربوط می‌شود. آن‌کس که در عالم اسم‌ها است، یاد او با زبان است. کسی که در عالم صفات قرار دارد، ذکرش با دل و لذا آن که در عالم ذات است، یادش به جان مستحضر می‌شود.

هوش مصنوعی: اما حقیقت این است که نسخه قدیمی قرآن نشان داد و رسالت توضیح داد: (و هنگامی که فراموش کردی، به یاد خدا بپرداز). در اینجا بیان می‌شود که تمام ویژگی‌های انسانی را فراموش کن و به صدای نیستی گوش فرا ده.

در عشق تو گه مست و گهی پست شدم

بر یاد تو گه نیست گهی هست شدم

هوش مصنوعی: در عشق تو گاهی به شدت شاداب و سرمست می‌شوم و گاهی در وضعیت نامناسب و دلسرد. به یاد تو گاهی احساس حضور می‌کنم و گاهی احساس می‌کنم که نیستی.

در هستی ودر نیستی ام گر نگری

یکبارگی ای نگار از دست شدم

هوش مصنوعی: اگر به وجود و عدم خودم بنگری، ای نگار، یکباره از دست رفتم.