میدان نود و یکم وقتست
از میدان لحظه میدان وقت زاید. قوله تعالی: «جئت علی قدر یا موسی». وقت آنست که جز حق در نگنجد. مردان در آن وقت سهاند: وقت یکی سبکست چون برق، و وقت یکی پاینده است، و وقت یکی غالب است. آنچه چون برقست غاسلست شوینده؛ و آنچه غالبست قاتل است کشنده. اما آنچه چون برقست از فکرت زاید، و آنچه پاینده است از لذت ذکر زاید، و آنچه غالبست از سماع نظر زاید. آنچه چون برقست دنیا فراموش کند، تا ذکر آخرت روشن کند؛ و آنچه پاینده است از آخرت مشغول کند، تا حق معاین گردد؛ و آنچه غالبست رسوم انسانیت محو کند، تا جز حق جل جلاله نماند.
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
حاشیه ها
از میدان لحظه میدان وقت زاید
***
[یزدانپناه عسکری]
[زمان جوهر غائی حیات ارسالی از دیار مرسلات، ذهن محصول موضعی در پیوند « آنْ » به زمان است]
سالک بی شکلِ انسانی، ساده تر از دیگران می تواند صفتِ وقتِ خود را بدل کند،یعنی اگر طعم وقتش را صفت، قبض باشد آن را تبدیل به بسط کند.
_____
81:70

خواجه عبدالله انصاری