هوش مصنوعی: از میدان ترس، میدان احسان زاده می‌شود. خداوند در قرآن فرموده: «کسانی که از پروردگارشان می‌ترسند». این ترس یک احساس دائمی است، همچون ابر باران‌زا. این ترس نه مانع دعا می‌شود، نه عقل را محدود می‌کند و نه جلوی امید را می‌گیرد. این ترس، ذاتی است که انسان را ذوب می‌کند و به نوعی کشنده است و تا زمانی که بشارت «نترسید و غم نخورید» را نشنیده، آرام نمی‌شود. خداوند به این احساس کرامت می‌بخشد و از بین بردن زوال آن را سبب می‌شود، همچنین نور را به آن می‌افزاید و نگرانی را به آن می‌افزاید. و در تنهایی، او را بالا می‌برد و در گوش و دلش عتاب می‌فرستد. این نوع ترس، مخصوص عارفان است.