هوش مصنوعی: زمانه‌ای است که دیوانگی بر دشت زندگی ما حاکم شده و روزگار ما شبیه به زمان مجنون است، حالا دل دیوانه‌مان از آن زمان دور شده است.

هوش مصنوعی: آن کسی که خود را تحت تأثیر عشق قرار می‌دهد و جان خود را فدای این عشق می‌کند و به هیچ چیزی جز عشق اهمیتی نمی‌دهد، همانند پروانه‌ای است که در کنار شمعی که شعله‌ور است، قرار دارد و تنها به خاطر عشقش به آن شمع جانش را به خطر می‌اندازد.

هوش مصنوعی: محور وجود ما بر اساس عشق و آزادی است و در هر مکان، بخشی از وجود ما متأثر از این عشق است.

هوش مصنوعی: هیچ کجا شانه‌ای نیست که به خاطر بار زیاد تملق و چاپلوسی صاف و بی‌خبر بماند. اگر هم به نظر می‌رسد که شانه‌ای از این فشار خم نشده، به خاطر سنگینی این بار، در واقع شانه من است که تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی به عهد و پیمان خود وفادار بمانیم و به شکستن آنها تن ندهیم، حاصل تلاش و رنج‌های ما در زندگی، همچون اشک‌های دل‌انگیز ما خواهد بود.