هوش مصنوعی: اگر به حرف‌های دل ما توجه نکنی، کافی است حال‌مان را از چشمان‌مان ببینی که چطور از شدت غم به خون می‌نشینند.

هوش مصنوعی: هر سال بهار می‌آید و پرندگان غم‌زده هرگز شکفتن و زیبایی ما را نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: در زندگی به خاطر فراوانی مشکلات و سختی‌هایی که تجربه کردیم، حتی حاضر نشدیم مرگ را بپذیریم.

هوش مصنوعی: اگرچه او از کنار من رفته، ولی من با چشمانم او را دنبال کردم؛ حالا بنگر که او چگونه رفته و ما در چه مسیری حرکت کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه فرخی از استعداد گرانبهای خود در هنر غزل‌سرایی برخوردار نیست و نتوانسته‌ است مانند او در این فن تسلط پیدا کند.