هوش مصنوعی: ای چاه، از طرف تو دلم را به باد می‌دانی و سپس به هزاران ترفند مرا به درون خود می‌کشی.

هوش مصنوعی: ای ماه، تو در مدار عشق دل من را به خود مشغول کرده‌ای، تا جایی که مانند گردنبند زیبایی درخشان، زیبایی‌ات را در آسمان پخش کنی.

هوش مصنوعی: با خوشی و آرامش و لذت، جسم مرا در اندوه و گریه و ناله رها کردی.

هوش مصنوعی: ما را در لحظات صبح زود و شبانگاه با خوشی‌ها و شادی‌هایت مشغول کردی و غم و اندوه را از ما دور کردی.

هوش مصنوعی: تو و من بدون اینکه ضرورتی داشته باشد، به خاطر ویژگی‌های بد خودمان در نظر دیگران، به‌ویژه در نزد مقامات، بدنام می‌شویم.

هوش مصنوعی: آن یاری‌کننده دین، آن پادشاه سرزمین پنجم، خاک پای او به مانند تاجی بر سر ستارگان قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: عزیزم، با وجود غم تو، جانم آرامش یافته است. اما مثل مرغی هستم که عشق تو مرا در دام خود گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از عشق تو، چرخش زندگی مرا گیرا کرده و غم تو هم مانند گنبد و دیوار مرا احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: بدون روی تو مانند صبح بی‌نور و بدون مو مانند شام است. صبح من در تیرگی شام غرق شده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر دوری از زیبایی تو، در آتش عشق سوخته‌ام و دیگران مشغول نوشیدن شراب هستند.

هوش مصنوعی: من به یاد تو رفته‌ام و حتی با وجود دشمنان نیز در خانه خوارزم، جام شادی را در دست گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: این شعر به ستایش شخصیتی بزرگ و حامی دین اشاره دارد که از عظمت و مقام والایی برخوردار است. او به عنوان یک پادشاه و راهنما، در سرنوشت و سعادت کشور و مردمش تأثیرگذار است. قدم‌های او به قدری ارزشمند و باعظمت است که به تمام آسمان‌ها و ستارگان احترام می‌گذارد و آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر تو باعث فتنه و ظلم نمی‌شدی، دل من این‌قدر ناله و فریاد نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر اشک‌هایم به اندازهٔ زیبایی لالهٔ نعمان از غم تو نمی‌ریزد، پس اگر بر چهرهٔ تو سوسن آزاد نمی‌بود، چه بر سر دل من می‌آمد؟

هوش مصنوعی: اگر زلف‌های تو را بر چهره ماه نمی‌نوشتم، به این خاطر بود که در آغوش تو آهن و فولاد نبود.

هوش مصنوعی: اگر در اثر جدایی تو، خاکی بر سرم نمی‌نشست، به این دلیل بود که قاعدهٔ وصل تو بر باد نمی‌رفت.

هوش مصنوعی: در عشق تو تمام خوشی‌ها و لذت‌ها از یادم رفته است، اگر هم مدحی از خداوند به زبان می‌آوردم، تو را فراموش نمی‌کردم.

هوش مصنوعی: دینی که یاری می‌شود، آن ملک سرزمین پنجم است و خاک پای او مانند تاجی بر سر ستارگان قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: شاهی که افراد فرهیخته و برجسته به خاطر نعمت‌هایش به او احترام می‌گذارند و آرزوها و آرمان‌های خود را در زندگی زیر سایه او می‌بینند.

هوش مصنوعی: آنها که به محاسبه و تعیین زمان پرداختند، آداب و سنن خود را به عنوان نشانه‌هایی از تاریخ قرار دادند.

هوش مصنوعی: از روح و احساسش، عوامل طبیعت، روش مهربانی و سنت‌های نیکو را برقرار کردند.

هوش مصنوعی: بر چهره او نشانی از تأیید و خوشبختی نوشته شده و در سرنوشت او چهره‌ای از سعادتمندی قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: هر چه که در وجود انسان هست، چه در سخنان و چه در رفتارهایش، به هم پیوسته و یکسان است.

هوش مصنوعی: آن حامی دین و آن پادشاهی که به عنوان کشوری برتر شناخته می‌شود، خاک زیر قدم‌های او به مقام و ارزش بالایی دست یافته و مانند تاجی بر سر ستاره‌ها قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: ای شاه، دانش و احکام دین پیامبر را به تو بخشیدند و صفات و ویژگی‌های بزرگ حیدر (علی) را نیز به تو هدیه کردند.

هوش مصنوعی: آنان به حق، لشکر اسلام را آماده کردند و سپس فرماندهی همه آن لشکر را به تو سپردند.

هوش مصنوعی: زمانی که افراد درک کردند که تو چه مصلحتی را برای قلم و خنجر داشتی، از میان تمام مردم این دو را به تو سپردند.

هوش مصنوعی: هر گونه مقام و عزت و افتخاری که در جهان بود، آن را به تو بخشیدند.

هوش مصنوعی: امروز تو مانند سکندر هستی و گویا همه‌ی میراث سکندر به تو داده شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به شخصیت برجسته و مهمی اشاره دارد که به حمایت از دین و کشور می‌پردازد. در اینجا، خاکی که زیر پاهای اوست، نماد عظمت و ارزش اوست و به نوعی او را به عنوان قله‌ای در میان ستاره‌ها توصیف می‌کند. به عبارت دیگر، این فرد نه تنها به دین کمک می‌کند بلکه در سطحی عالی و والاتر قرار دارد که دیگران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: بدون مقام و رهبری تو، آسایش و آرامش در اسلام وجود ندارد و بدون حکومت و سلطنت تو، زندگی و خوشی‌ها در روزها برقرار نخواهد بود.

هوش مصنوعی: چه سخنی از آسمان‌ها می‌توان شنید وقتی که این زمین تو را در آغوش نمی‌کشد؟ چه روزگاری خواهد بود که تو در برابر مشکلات تسلیم نشوی؟

هوش مصنوعی: جز دست تو، در تمام جهان، دست دیگری نیست که فقط به خاطر بخشش و انعام داده شده باشد.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، جز پای تو هیچ چیز دیگری وجود ندارد و هیچ پای دیگری به استحکام و استقامت پاهایی که در اقدام است، نخواهد بود.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی هستی که مانند تو در کنار سیاف و باقلام وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شخصی که در حمایت از دین و مذهب کوشا است، در حالی که در مقام رهبری و مدیریتی برتر قرار دارد، به قدری مقام و منزلت پیدا کرده که مقام او برترین در میان ستاره‌ها و آسمان‌ها محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، جز تو کسی طاقی بهتر از اینجا ندید و جز حضور تو کسی کعبهٔ جهان را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: تمام اقشار مردم که همگی در جستجوی روزی هستند، جز کسی که تنها به دست تو به روزی مطمئن رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که به خاطر رفتار خوبشان مشهور شده‌اند، سوگند یاد می‌کنم که هیچ‌گاه اخلاقی مانند اخلاق تو را مشاهده نکرده‌اند.

هوش مصنوعی: گروهی که با شجاعت و جسارت نشسته‌اند، جز شمشیر تو چیزی را برای ضربه زدن به گردن‌ها نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: همه افرادی که تو را می‌بینند، فقط تو را به عنوان بخشی از زنجیر و قیود خودشان می‌شناسند و جز این، چیزی از تو نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: این عبارت به اهمیت و مقام بلند شخصیتی اشاره دارد که نقش اساسی در حمایت از دین دارد. او مانند تاجی بر سر ستارگان است و به گونه‌ای ارزشمند و کلیدی در کشور و سرزمین به حساب می‌آید. در واقع، این فرد نماد عظمت و قوت در راستای محافظت از اصول و ارزش‌های الهی است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، به جز خدمت به شما کار دیگری ندارم و جز ستایش شما در دل، هیچ یاری برای خود نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: در کنار حمایت و محافظت تو، هیچ واهمه‌ای از حوادث و اتفاقات خطرناک دنیا ندارم.

هوش مصنوعی: زیبایی تو باعث رنج من است و من جز این چیزی از تو نمی‌دانم. افتخار من هم به توست و جز نیاز به تو عاری دیگری ندارم.

هوش مصنوعی: من به خاطر لطف و کرم تو قدر و منزلت زیادی پیدا کرده‌ام، اما در دنیا امروز هیچ‌کس نمی‌تواند بهای من را بدهد جز خود تو.

هوش مصنوعی: بازار معاملات تو همیشه برقرار باشد، چون من جز نزد تو راهی برای ارتباط با دیگران ندارم.

هوش مصنوعی: کمک‌کننده دین و پشتیبان آن، که در واقع دسیسه‌هایش و نیکویی‌هایش، مانند تاجی بر سر آسمان‌هاست، زمین و خاک برای او ارزشمند و مایه فخر است.

هوش مصنوعی: اگر تو نبودی، ای پادشاه، من نه به افتخاری دست می‌یافتم و نه در آغاز زندگی‌ام چیزی بود.

هوش مصنوعی: در زندگی‌ام هیچ وقت برکت و خوش شانسی را در absence of your service ندیدم و بدون ستایش تو، هیچ چیزی را که شگفت‌آور باشد تجربه نکردم.

هوش مصنوعی: من با ثروت تو به جایی رسیده‌ام و بدون مقام تو، تنها قادر به بیان صحبت‌هایی سطحی و بی‌ارزش بوده‌ام.

هوش مصنوعی: تا هنگامی که تاثیرات نیکو و تربیت تو بر من نبود، من به این شکل هنرمند و سخن‌ساز نشده بودم.

هوش مصنوعی: عزیزم، وعده‌ای که به من داده شد، نه از جایگاه بلندی که داری است. حقیقت این است که لایق آن ناز و کرشمه نیستم.

هوش مصنوعی: من آن پرنده باعزت هستم که به خاطر خود خواهی و اراده‌ام، جز به دور گرد تو پرواز نکردم.

هوش مصنوعی: کمک‌کننده دین، آن پادشاه سرزمین پنجم، خاک پای او به عنوان تاج سر ستاره‌ها تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: ای شاه، هیچ کس جز تو را شایسته سلطنت و رهبری نمی‌دانم. برای ساختن و برپاداشتن این جهان، هیچ راهی جز راه تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا برای تو مقام و جایگاهی باشد، تا زمانی که مهربانی و انسانیت بر دنیای تو سایه بزند، انسانیت و ثروت دنیا باید بر تو تاثیر نگذارد.

هوش مصنوعی: درگاه تو به جایی تبدیل شده که همه‌جا را پوشش می‌دهد و دیگر هیچ مکانی نمی‌تواند مانند اینجا و درگاه تو شایسته باشد.

هوش مصنوعی: هر دستی که بخواهد به سرنوشت آسمان‌ها دست دراز کند، بهتر است آن را به خاطر خوشبختی‌ات از دلمشغولی‌های کوچک دور کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سرنوشت مشخص نشده، مبادا برای من در عالم به بدی یا خوبی فکر کنی.

هوش مصنوعی: نصرت دین و پادشاهی از سرزمین پنجم، باعث شده که خاک زیر پای او، مانند تاجی بر سر ستارگان درخشان باشد.