احتمالا این بیت:
ساقی بده آن می که ز جان شور برآرد / بردار اناالحق سر منصور برآرد
باید به این شکل باشه:
ساقی بده آن می که ز جان شور برآرد / بر دار اناالحق سر منصور برآرد
بردار => بر دار
به معنی روی دار، بالای دار

با سلام
زیبا بود
این مصرع اشتباه تایپی شده ظاهرا:
کز بخل خسیسی شوم ، از حرص لیمی
باید بشود.................، از حرص لئیمی

بیت : آن می که چو ته مانده فشانند به خاکش
صد مرده سرمست سر از گور برآرند
ظاهرا کلمه " صد " اشتباها "سد" تایپ شده است.
متشکرم

ساقی بده آن می که ز جان شور برآرد / بر دار اناالحق سر منصور برآرد
باید به این شکل باشه:
ساقی بده آن می که ز سر شور برآرد / بر دار اناالحق سر منصور برآرد
باتشکر

این از اون اشعاری هست که آدم رو با فاز روحانی هماهنگ میکنه ، این اشعار برای من گونه ای از دعا و مراقبه هستند

جامه دران دوم در بیت نهم ایهام تناسب جالبی داره،هم به معنای لباس دریدن میتونه باشه و هم با توجه به کلمه مطرب،به گوشه جامه دران در دستگاه موسیقی سنتی اشاره میکنه

ماهان عزیز به نکته زیبایی اشاره نمودید..
پیشتر بیتی با این خصوصیت نوشته بودم که تقدیم می کنم:
وداعت همچو اهنگی حزین بنشست چون بر لب
انار دل همی خون ریخت از این جامه درّانم ..

ب نظر من واژه سد درست است ، سد واژه فارسی است و دلیلی ندارد که ب صورت ؛ صد ؛ نوشته شود

دوستان کسی معنی مصراع ما گوشه نشینان خرابات الستیم رو میدونه؟

فردین جان
ما گوشه نشینان خرابات الستیم
تا بوی میی هست در این میکده مستیم
روز اَلَست ، زمانی ست که خداوند از انسان پیمان گرفت و گفت : اَلَستُ بِرَبِکُم ، {آیا من پروردگار شما نیستم }و انسان به خداوندگاری او اقرار کرد و جواب داد ” آری“
روزی ست که ابتدا ندارد
می گوید ما هنوز باده نوش آن میخانه ایم { بر سر عهد خود با خدا } که با خداوند پیمان بستیم ، و درین خرابات مقیم ایم
بدین مانا که تا عشق پرودگار در سینه ی ماست ، مست عشق اوئیم

ترجیع بند فوق العاده قوی بود
و البتهیک نکته در بیت زیر که
جز عشق و محبت گنهم چیست ،چه کردم
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
مصرع دوم اقتباس زیبایی از شعر شیخ بهایی است
خواهد به سر آید غم هجران تو یا نه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه