هوش مصنوعی: آشپز به خاطر پختگی من، از سوختن من ناراحت شد و درخشندگی صورتش بیشتر شد.

هوش مصنوعی: از خط سبز آن صبح عزیز، من هم بیدار شده‌ام و شبم را تعبیر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من در آغوش تو قرار دارد و من از شدت حیرت و شگفتی هر لحظه ناله و فریاد می‌کنم که چه خبر است.

هوش مصنوعی: چشمانم همچون حلقه‌های پیاز به جانان نگاه می‌کند و در حیرت و شگفتی هستم.

هوش مصنوعی: دلم به خاطر رقیب بی‌مقدارم می‌سوزد، مانند مگسی که روی غذا افتاده است.

هوش مصنوعی: دلم از دود پر شده و به همین خاطر اشکم در آمده است، چگونه می‌توانم ناراحت نباشم در حالی که مانند کبابی در حال سوختن هستم؟

هوش مصنوعی: در قلب من احساسی ناآرام وجود دارد که به خاطر دوری او در حال سوختن و ناراحتی است.

هوش مصنوعی: اشک‌هایم مانند روغن داغ ریخته می‌شوند و حالتی نگران و غمگین دارند.

هوش مصنوعی: هر بار که نفس می‌کشم، بوی دلی که از عشق او پخته شده را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت از دوری چهره زیبای آن دختر گلگون است، مانند دیگی که در حال جوشیدن باشد.

هوش مصنوعی: هر کدام از آن‌ها به زبان خود، مثل شعله‌ای هستند که زیر دیگی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: دل بیشتر از فریاد و دردش برای این آش تنگ شد، اما این عذاب و غم همچنان ادامه دارد و حتی از سرما هم بی‌تأثیر نیست.