واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهانست</p></div>
<div class="m2"><p>بی ذکر تو، دل خانه بی آب روان است</p></div></div>

دیوان ملا محمدرفیع واعظ قزوینی (با تصحیح و مقدمه و فهارس) به کوشش سید حسن سادات ناصری - ملا محمد رفیع واعظ قزوینی - تصویر ۱۲۴

شمارهٔ ۷۹

بی فکر تو ناپاک دل از لوث جهانست
بی ذکر تو دل خانه بی آب روان است

هوش مصنوعی: این دو بیت به این معنا است که بدون وجود تو، دل انسان خالی و ناپاک است و بدون یاد تو، دل مانند خانه‌ای است که هیچ آب و جانی ندارد. به عبارت دیگر، عشق و یاد معشوق، زمینه‌ساز پاکی و زندگی دل است.

شمارهٔ ۷۷

شمارهٔ ۷۸

هوش مصنوعی: بدون فکر و یاد تو، دل پاک نیست و در آلودگی‌های دنیا غرق شده است. و بدون ذکر تو، دل مثل خانه‌ای می‌ماند که از آب زلال خالی است.

بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهانست

بی ذکر تو، دل خانه بی آب روان است

شمارهٔ ۷۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده