طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ  ۱۸۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>روز حساب را شب زلفت علامت است</p></div>
<div class="m2"><p>زلف تو آن شبی ست که روزش قیامت است</p></div></div>

شمارهٔ  ۱۸۵

روز حساب را شب زلفت علامت است
زلف تو آن شبی ست که روزش قیامت است

هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن لحظه‌ای است که شب زلف معشوق، نشانه‌ای از روز قیامت به شمار می‌آید. زلف او نماد زمان و حالتی است که در آن زندگی و مرگ، عشق و جدایی توأم شده‌اند. کوتاه‌سخن، زلف معشوق به مثابه نشانه‌ای از وقوع روز حساب و قیامت است.

شمارهٔ  ۱۸۳

شمارهٔ  ۱۸۴

هوش مصنوعی: روز حساب و رسیدگی به اعمال، با شب زلف تو مشخص می‌شود. زلف تو همان شبی است که در آن روز قیامت برپا می‌شود.

روز حساب را شب زلفت علامت است

زلف تو آن شبی ست که روزش قیامت است

شمارهٔ ۱۸۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده