هوش مصنوعی: من از منبعی زنده و اصلی می‌آیم و در دشت حیرانی در حال حرکت هستم. گاهی مثل آب شهری می‌شوم، گاهی هم مثل آب بیابانی.

هوش مصنوعی: قمریان، که نماد زیبایی و عشق هستند، در کنار سروها و بلبل‌ها در این باغ وجود دارند. اما من هیچ چیز دیگری جز حیرت و سرگشتگی در این گلستان ندیده‌ام. مانند آب که به آرامی در جریان است، من نیز در این دنیا دچار گیجی و سردرگمی هستم و هیچ چیز بیشتری پیدا نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: تو در غرور و خودخواهی به مانند خاکی، و در فروتنی و سادگی به مانند بادی هستی. آتشی که در کشتن ماست، پاکدامنی و طهارتش همچون آب است.