نام سوزنی سمرقندی (دست کم زمان ما ) از زمان کودکی میشنیدیم و پیوسته خنده ای پشتش بود نام سوزنی خنده دار بود و اوازه سخنانش هم  - سپس که دست چپ و راست خویش شناختم هرچه بیشتر دانستم و دیوانش  خواندم بیشتر شگفت انگیزتر بود - گستره واژگانی پارسی سوزنی  نمونه است  واژگان دیوانش  خود جداگانه فرهنگی تواند بود -این یک و دودیگر انکه در بکارگیری  واژگان و راندن سخن  پارسی به شیوه های گوناگون و همه رسا و شیوا کمتر نمونه دارد سدیگر برای کسی که بخواهد براستی جان پارسی را دریابد و سخندان راستین پارسی باشد باید پیوسته دیوان سوزنی را به همراه شاهنامه و گرشاسپ نامه وقابوسنامه وقطران تبریزی دیوان فرخی سیستانی ودیوان  قبادیانی خسرو خراسان  را پیوسته بخواند تا پارسی گویی را نیک بیاموزد  -افسوس و صد افسوس که من این را دیر دانستم  وجادارد  تا  دراین باره گزیده ای ازاین چهار  شایسته (سوزنی قطران فرخی و فبادیانی )   از پارسی سروده های شایگانش گرد آورد آنچه فزون است و بدین کار نیاید جدا کرد و نیکویش را برگزید  تا کار آسانتر و روشناتر  گردد
و چهارم آنکه دیوان سوزنی بسیار  در  زبانشناسی و شناخت پارسی بکار آید .
باری  - می فرماید
بدو که گوید از من چنان که فرمایم
که ای پلید بد بد سگال بد فرمای
ترا بخواهم سوگند داد و دست به دست
گرفت خواهم خواه شای و خواه مشای
بحق ریشت در ..ون من که یافه مگوی
بحق .یرم در ..ن تو که ژاژ مخای

بنگرید همین مشای  و شای از شایندگی  و شایانیست  کمتر کسی  انرا گفته  و دیوانش پر است از این گونه