هوش مصنوعی: عاشقی برای من به یک رسم و روش و خصوصیت تبدیل شده است. هر کسی که مرا می‌بیند، این حالت را با من و زندگی‌ام مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: رنج و درد فرهاد عاشق بر من سایه افکنده است، اما گاهی اوقات لذت و خوشی نیز از جانب معشوقم مانند شیرین، به من دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: من عاشق چهره‌ی زیبایی هستم که دیدن او باعث می‌شود آسمان بر من بگشاید و اشک‌هایم همچون ستاره‌ای در آسمان بدرخشد.

هوش مصنوعی: موهایی که مانند نیزه‌ای از عشق به دل و جانم می‌زند، بدون هیچ درگیری یا تردیدی.

هوش مصنوعی: چهره او در ماه فروردین مثل یک باغ زیباست، در حالی که بدون او، من مانند ابرهای فروردین بی‌هدف و بی‌محتوا هستم.

هوش مصنوعی: او با لب‌های قرمز و زیبا شکر را به فروش می‌رساند و سپس خود با همان شکر خریدار من می‌شود و مرا مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: در دنیای ناخواسته، به اندازه‌ای از غم و اندوه من وجود دارد که بخواهم برای به دست آوردن یک دانه شکر، هزار بهای سنگین بپردازم. این نشان‌دهنده ارزش و زیبایی آن لعل درخشان برای من است.

هوش مصنوعی: بر روی گل و نسرین عطر عنبر می‌پاشد و این شگفت‌انگیز است که سپس مرا به تماشای آن زیبایی دعوت می‌کند.

هوش مصنوعی: او به دلیل محبت و زیبایی که در زندگی‌ام داشت، من را به شدت تحت تاثیر قرار داد و باعث شد احساساتم مانند عطر عنبر بسوزد و پژمرده شود. زمانی که او مرا ترک کرد، حالا احساس می‌کنم که مثل گل‌های نسرین در باد پراکنده شده‌ام و همه‌چیز برایم از دست رفته است.

هوش مصنوعی: زلف‌های چین‌دار و تابناک چهره‌اش همچون خورشید، دلم را پرهیجان کرده و با چهره‌ای زیبا و پیچیده‌ام به یادش می‌اندازد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی توصیف می‌کند که چگونه گلی که در میان حصاری قرار دارد، به خاطر عطر و بوی خوشش (مشک و غالیه) نظر را به خود جلب می‌کند و مانع از چیدنش می‌شود. این حصار نوعی حفاظت را به وجود می‌آورد که در عین حال باعث می‌شود دستیابی به زیبایی آن گل دشوار شود. به نوعی اشاره به این دارد که زیبایی و جذابیت چیزها، گاه ما را از نزدیک شدن به آنها باز می‌دارد.

هوش مصنوعی: خداوندی که به خاطر شکرگزاری و ستایش او، همیشه باغ و گل‌های من نو و تازه می‌شوند.

هوش مصنوعی: آن هنرمند بزرگی که معلم و پیشوای دین و دنیا است، دوستی نیکو و نظر خوبی برای من دارد، ای نصیر دین من.

هوش مصنوعی: شخصی که در آرایش و زیبا کردن چیزها مهارت دارد و می‌گوید که شاه زمینی و فرمانروای شرق و چین است، باید با هنر و ذوق خود، من را نیز آراسته و زیبا کند.

هوش مصنوعی: خسرو ترک و عجم می‌گوید که به خاطر تدبیر و تدابیرش، به اندازه‌ی صد شاهزاده‌ام زائل و غزنین دچار تغییر و تحولی بزرگ می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر من از زیرکی نصیرالدین نامه‌ای بفرستم، آن نامه طوری خواهد بود که قیصر از قسطنطین تسلیم خواهد شد.

هوش مصنوعی: تخت می‌گوید که وقتی کسی بر روی من می‌نشیند و پایش در خور من قرار می‌گیرد، از بلندی سرم به علیین (بهشت) می‌روم.

هوش مصنوعی: من در طول این مدت با شتاب و سرعت پیش می‌رفتم، اما حالا کسی را به دنبال خود می‌آورم که مرا زیر سُم‌هایش قرار داده است.

هوش مصنوعی: سخاوت می‌گوید که عطار و حاتم و افشین (شخصیت‌های معروف در بخشش و سخاوت) همگی در دست من قرار دارند و من خود می‌توانم مانند آن‌ها بخشنده باشم.

هوش مصنوعی: ای شخصیت باهوش که می‌خواهم توانایی و درکم را افزایش دهم، جز ستایش و تحسین تو، هیچ چیزی به من یاد ندهد.

هوش مصنوعی: هر ستایشی که شایسته‌ی تحسین نباشد، از تو به من رسیده است و نتیجه‌اش هم احسان و هم تحسین من نسبت به توست.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی‌های فکری و ادبی من به نمایش درآمد، تو در اوج خود بودی و باعث شدی که دلم پر شود از احساسات و آرزوها.

هوش مصنوعی: به این معناست که من در واقع کسی را در دل دارم که از همه بیشتر به او اهمیت می‌دهم و او همان کسی است که مورد نظر من است. هیچ کس دیگری نمی‌تواند جای او را بگیرد.

هوش مصنوعی: در ستایش تو نزد بزرگان زمان، مقام و عظمت، احترام و ارجمندی من را می‌طلبند.

هوش مصنوعی: من مانند قمری هستم که به خاطر لطف تو گردنبند محبت را به دوش دارم و مهربانی و بخشش تو همچون شاهینی من را در چنگال خود گرفته است.

هوش مصنوعی: نرمی سنگ و سختی انسان‌ها با هم تضاد دارند. تو که دارای اراده و ایمان راستینی هستی، مانند شاهینی با قدرت و توانمندی، به جلو می‌روی.

هوش مصنوعی: در صبحگاهان، سرم را بر لبه آسمان می‌گذارم، هر شبی که در سایه‌سار تو، آرامش و خواب به من دست دهد.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم از گرد و غبار سم اسب تو سرمه‌ای بسازم؛ اما عالم به قدری تاریک است که چشم بینا و روشن من، هیچ چیزی نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق و محبت خدمت تو در وجود من وجود دارد، هیچ‌کس نمی‌تواند در دنیا ببیند که تو زنده‌ای و من چه حالتی دارم.

هوش مصنوعی: تا آسمان بداند که این جهان فانی از من نیست، و تا زمین بگوید که این آرامش و سکون نیز به من تعلق ندارد.

هوش مصنوعی: من همیشه برای تو دعا می‌کنم و آرزو دارم که همیشه بمانی. این زمین و آسمان نیز به حقانیت من شهادت می‌دهند.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید: "تا روز قیامت خداوند عمری به تو عطا کند، این دعا باشد که دعای من نیز در آن زمان مورد اجابت قرار گیرد."