هوش مصنوعی: در کربلا، هنگامی که اوضاع به شدت بحرانی شد، مشخص شد که افراد نیک و بد چگونه در کنار هم قرار گرفته‌اند و به نوعی با یکدیگر درگیر شدند.

هوش مصنوعی: در آن روز، تعداد زیادی از کسانی که به جهنم رفته بودند خوشحال و شاد بودند، در حالی که بهشتیان همه در حال تشنگی و فکر کردن بودند.

هوش مصنوعی: افراد بهشت به خاطر کمبود آب در عذابند و اهل دوزخ در حالی که در آتش هستند، از آب گوارا برخوردارند.

هوش مصنوعی: آن نوشندگان آب کوثر و شفاعت‌کنندگان روز قیامت، اکنون تشنه شده‌اند و به طعمه‌ای تبدیل شده‌اند که شمشیر آبدار به آن‌ها حمله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: آتش به چادرها زدند و این کار نادرستی بود، چرا که شعله‌های آتش از دوزخ به کاخ بهشت می‌افتد.

هوش مصنوعی: آنگونه که دختران فاطمه از غم و اندوه بی‌نصیب نیستند، هر کدام با دل‌های شکسته و افسرده مانند آفتابی هستند که بر سوار بر اسب فراز می‌رود.

هوش مصنوعی: هر کدام از سواران، که بر شتران بی‌پوشش سوار هستند، ناگهان با مردگانی بی‌کفن روبه‌رو می‌شوند که در حال بازگشت هستند.

هوش مصنوعی: هر جسمی درخشش و زیبایی مانند ستاره‌ای در آسمان دارد، یا مثل آسمان که از زخم‌های فراوان، ستاره‌های زیادی بر آن نقش بسته است.

هوش مصنوعی: زینب، وقتی که پیکر پاره‌پاره حسین را در خاک مشاهده کرد، دلش به شدت غمگین شد.

هوش مصنوعی: ناخنِ بی‌صبر، که به وضوح بر صورت ظاهر شده، چهره‌ی هلالیِ خورشید را به زیبایی به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: از دل سوخته و دردناک خود به آن جسم بی‌سر سخن گفت و به نوعی حرفی زد که آتش را به هفت آسمان پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: شخصی از دیگران می‌پرسد که آیا تویی برادر زینب و حسین، آن کسی که به خاطر او به من اعتبار و ارزش داده شده است؟

هوش مصنوعی: دیدی که چقدر در نزد مردم ارزش و اعتبار داشتم؟ حالا نگاهی به وضعیتم بینداز و ببین چه بلایی سرم آورده‌اند روزگار.

هوش مصنوعی: پس، او به سمت نجف روی آورد و دوباره گفت: ای پدر عزیزم، ای شیر بزرگ خداوند.

هوش مصنوعی: آیا در نهایت ما همه فرزندان تو نیستیم که در دست دشمن مانند اسیران در زنجیر هستیم؟

هوش مصنوعی: آیا این بدن بی‌سر حسین نیست که در این دشت پر از آشوب و فتنه، تکه‌تکه افتاده است؟

هوش مصنوعی: برای مدتی کوتاه، به شمشیر ذوالفقار اشاره کن و آن را به حرکت درآور تا انتقام‌ای از این قوم پست بگیری و نابودشان کنی.

هوش مصنوعی: اگر در شعر و نثر برای سوگواری تو یاری کنند، همین برای تو کافیست، زیرا در این دنیا برای تو ارزش و ارج وجود دارد.