هوش مصنوعی: در دل انسان جای هیچ‌کس جز خدا نیست؛ چون او بزرگ و فراگیر است، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند در دل جا بگیرد.

هوش مصنوعی: دل انسان تنها و ویژه عشق الهی است و نه هیچ بیگانه و آشنایی در آن جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: ما دو نفر هستیم و دوست داشتنی، اما در بین ما یک مو هم جا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: عشق مانند سلطانی است که عقل در مقام درویشی دیده نمی‌شود و در مجلس شاه، فقیر جایی ندارد.

هوش مصنوعی: من دردی دارم که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و هیچ دارویی نمی‌تواند تسکین‌دهنده‌ی این درد باشد.

هوش مصنوعی: وقتی کسی جز یک نفر نیست که مشکلش را بیان کند، نمی‌دانیم که این دردش قابل تحمل است یا نه.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و لذت شادی و نعمت اشاره شده است. خوشی و شیرینی زندگی همچون شرابی گرانبهاست که نمی‌توان آن را در ظرفی محدود یا کوچک جا داد. این شادی و نعمت آن‌قدر گسترده و قابل تجربه است که فراتر از هر محدودیتی است.