غزل شمارهٔ ۵۹۷
عاشقی کز عشق او دم می زند
پشت پا بر هر دو عالم می زند
هر که او شیدای زلف و روی اوست
کفر و ایمان هر دو بر هم می زند
مطرب عشاق ساز ما نواخت
گه نوای زیر و گه بم می زند
از دل ما جو مسمای وجود
کو نفس از اسم اعظم می زند
نعمت الله عالم معنی دل است
از ادب والله اعلم می زند
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عاشقی کز عشق او دم می زند
پشت پا بر هر دو عالم می زند
هوش مصنوعی: عاشق واقعی که به عشق محبوبش صحبت میکند، برایش مهم نیست که چه چیزهای دیگری در دنیا وجود دارد و میتواند به راحتی از همه آنها بگذرد.
هر که او شیدای زلف و روی اوست
کفر و ایمان هر دو بر هم می زند
هوش مصنوعی: هر کسی که عاشق زیبایی و موهای او باشد، به نحوی هر دو جنبه کفر و ایمان را تحت تأثیر قرار میدهد.
مطرب عشاق ساز ما نواخت
گه نوای زیر و گه بم می زند
هوش مصنوعی: نوازنده عشق در لحظاتی گاه آهنگی نرم و گاه صدایی عمیق و پرشور میسراید.
از دل ما جو مسمای وجود
کو نفس از اسم اعظم می زند
هوش مصنوعی: از دل ما جوی از وجود جاری است که نفس، از نام بزرگ الهی وام میگیرد.
نعمت الله عالم معنی دل است
از ادب والله اعلم می زند
هوش مصنوعی: نعمت خداوند، دانش و فهم عمیق است که ناشی از ادب و احترام به آگاهیهای معنوی است و خداوند داناتر از همه است.

شاه نعمتالله ولی