هوش مصنوعی: چه زیباست نگاهی که وقتی به نور چهره‌اش می‌نگرد، همه چیز را زیبا و نیکو می‌بیند. به این معنا که وجود او، زیبایی و روشنی را در همه چیز به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: کسی که فقط خود را ببیند، نمی‌توان او را عارف نامید. من آن کسی را عارف می‌دانم که نور و حقیقت وجودش را در خودش ببیند.

هوش مصنوعی: این رشته که به تو تعلق دارد، حالا به دو بخش تقسیم می‌شود. وقتی کسی سر رشتهٔ اصلی را گم کند، به جای یک هدف، دو هدف را در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که از شراب مست شده، نمی‌تواند به خوبی مفهوم جام و پیمانه را درک کند، مگر اینکه آدمی شاداب و بامزه باشد که در حین نوشیدن، به سراغ ظرفی که در دست دارد توجهی نکند.

هوش مصنوعی: اگر کسی در آینه‌ روشن شمعی را مشاهده کند، می‌تواند خود و محبوبش را در کنار هم ببینید.

هوش مصنوعی: چشم دریا هیچ چیز دیگری جز ما را نمی‌بیند؛ حتی اگر چشمه‌ای پیدا کند یا در آبی جو ببیند.

هوش مصنوعی: اگر کسی خیال کند که غیر از سید وجود دارد، باید بگوید که چون غیر از او وجود ندارد، نمی‌تواند غیر از او را ببیند.